Kategoria: Bez kategorii
Zdolna młodzież ze Studzianki w ostatnim czasie osiąga sukcesy sportowe, a także naukowe. Zuzanna i Anna Wysockie otrzymały stypendium Prezesa Rady Ministrów.
W dniu 5 listopada 2024 r. w Sali Błękitnej Lubelskiego Urzędu Wojewódzkiego odbyła się uroczystość wręczenia dyplomów Stypendystom Prezesa Rady Ministrów. W wydarzeniu wzięli udział parlamentarzyści, przedstawiciele władz centralnych, samorządowych, uczelni wyższych, związków zawodowych, dyrektorzy szkół z terenu województwa lubelskiego oraz nauczyciele i rodzice stypendystów..
Premier Donald Tusk docenił nasze mieszkanki za bardzo dobre wyniki w nauce. Anna Wysocka jest uczennicą IV klasy technikum agrobiznesu w Zespole Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego im. Ireny Kosmowskiej w Korolówce Osadzie. Zuzanna Wysocka uczy się w Zespole Szkół Centrum Kształcenia Rolniczego w Leśnej Podlaskiej w II klasie w zawodzie technik weterynarii.
Obie osiągnęły w ostatnim roku bardzo dobre wyniki w nauce. Potwierdza to niezwykle wysoka średnia. Zuzanna uzyskała notę 5,29 aż z 21 przedmiotów.
Anna zaś 5,21 z 19 przedmiotów.
Warto podkreślić, że siostry Wysockie znalazły się wśród 229 stypendystów Prezesa Rady Ministrów.
Ten sukces jest okupiony wieloma wyrzeczeniami. Mnóstwo godzin spędzonych z książkami w rękach jak również przed komputerem. Dzięki zaangażowaniu dziewczyn ale tez umiejętności przekazywania wiedzy przez nauczycieli osiągnęły taki sukces. Obie w jednym roku – tego się nie spodziewaliśmy, może to wzajemna motywacja? Nigdy nie zmuszaliśmy ich do nauki oraz nie wymagaliśmy aby miały same piątki. Jesteśmy bardzo dumni z wyników córek i ich zainteresowań – zaznaczają zadowoleni rodzice Agnieszka i Grzegorz Wysoccy.
Dyplomy najzdolniejszym uczniom ze szkół województwa lubelskiego wręczyli Wojewoda Lubelski Pan Krzysztof Komorski i Lubelski Kurator Oświaty Pan Tomasz Szabłowski. Stypendium Prezesa Rady Ministrów przyznawane jest uczniowi szkoły kształcącej w formie dziennej, która umożliwia uzyskanie świadectwa dojrzałości. Stypendium przyznaje się jednemu uczniowi danej szkoły, który otrzymał promocję z wyróżnieniem, uzyskując przy tym najwyższą w danej szkole średnią ocen lub wykazuje szczególne uzdolnienia w co najmniej jednej dziedzinie wiedzy, uzyskując w niej najwyższe wyniki, a w pozostałych dziedzinach wiedzy wyniki co najmniej dobre.
Serdecznie gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów.
Tekst Łukasz Węda z wykorzystaniem informacji ze strony
https://www.gov.pl/web/uw-lubelski
Foto Grzegorz Wysocki
Kategorie
Zmarła Kazimiera Powszuk
Z głębokim smutkiem informujemy, że w dniu 10 listopada 2024 roku zmarła Kazimiera Powszuk z domu Chrystowska majac 78 lat.
W latach 50-tych XX wieku była zawodniczką LZS Studzianka w siatkówce l. Pod okiem trenera Tadeusza Maziejka uczestniczyła w Mistrzostwach Polski LZSów w 1958 roku.
Była wieloletnim pracownikiem Szkoły Podstawowej w Studziance. Pamiętam w końcu lat 80-tych minionego wieku gdy były siarczyste mrozy i zaspy to przygotowywała w szkole ciepłą herbatę dla uczniów. Wtedy to na piechotę pokonywaliśmy trasę do szkoły. Dała poznać się jako miła, opiekuńcza i sympatyczna osoba. Szeroko interesowała się też przeszłością Naszej miejscowości. Była wiernym Czytelnikiem kwartalnika „Echo Studzianki”. Zawsze w rozmowach nawiązywała to historii. Wiele tematów z minionych czasów już nie uda się omówić. Niech spoczywa w pokoju.
Pogrzeb odbędzie się 14 listopada 2024 roku.
W Studziance na Meczecisku przy budynku po szkole ukończona została renowacja pomnika niepodległościowego. Obiekt odnowiła Gmina Łomazy w ramach środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego z dotacji programu „Miejsca pamięci i trwałe upamiętnienia w kraju”.
Pomnik powstał w 1928 roku w Studziance w 10 rocznicę odzyskania niepodległości.
Archiwalna fotografia pochodzi ze zbiorów śp. Henryka Kożuchowskiego.
Nasza gimnastyczka nie zwalania tempa i wygrywa zawody za zawodami. Wygrała Turniej Klubowy w Gimnastyce Artystycznej „Gimnastyka Moja Pasja” w Białej Podlaskiej 26.10.2024r. Była także najlepsza w kat. 2012 C-Light TA podczas II Międzynarodowego Turnieju Warsaw Elitte Cup 19-20 października 2024. Gratulacje.
25 października 2024 roku gościliśmy w Studziance młodzież ze szkół średnich z Łucka na Ukrainie. Ponad 40 osobowa grupa uczestniczyła w
międzypokoleniowych warsztatach kulturowo-historycznych. Goście wzięli udział w spacerze tematycznym na tatarski cmentarz poznając jego charakter i historię. Następnie zaprezentowana została prezentacja multimedialna dotycząca zachowania dziedzictwa kulturowego miejscowości Studzianka. Uczestnicy mieli okazję zobaczyć i usłyszeć fascynujące historie i fakty z przeszłości Naszego regionu zaczerpniętych z źródeł historycznych. Ponadto przybyli spróbowali swoich sił w warsztatach strzelania z łuku tradycyjnego oraz skosztowali tatarskiego pieroga.
—————
Wydarzenie to odbyło się w ramach działalności Fundacji Edukacja i Przyszłość realizującej projekt pt. „Most pokoleniowy – Współpraca międzypokoleniowa”, finansowanego ze środków budżetu państwa przez Ministerstwo Spraw Zagranicznych w ramach konkursu „Polonia i Polacy za granicą 2024: Wydarzenia i inicjatywy polonijne”.
Ukazał się podwójny kwartalnik „Echo Studzianki”. W połączonym 53 i 54 numerze przedstawiamy artykuł o gimnastyce Zuzannie Jaśkiewicz.
Prezentujemy wspomnienia „Kameccy z Łysej Góry”.
Nie zabrało tekstów i tematyce tatarskiej m.in. tatarski folwark w Ortelu Królewskim. Sławomir Hordejuk pisze o tatarskich znachorach ze Studzianki.
W dziale nazwiska że Studzianki familia Pajnowskich.
Dla miłośników poszukiwań przodków prezentujemy mieszkańcy Studzianki w 1924 roku.
Wspominamy zmarłą Irenę Dąbrowską-Dawidziuk.
Konrad Bojarczuk pisze o wsparciu dla OSP Studzianka.
Ponadto relacje z minionych wydarzeń, kącik poetycki i Studzianka w starej fotografii.
Dziękujemy serdecznie wszystkim za pomoc w powstaniu bieżącego numeru: Małgorzata Maksymiuk-Stefaniuk, Sławomir Hordejuk, Konrad Bojarczuk, Małgorzata Marczewska.
Czasopismo w wersji papierowej dostępne w Studziance, a wersja elektroniczna tutaj
Kategorie
Kolejny tytuł Zuzy Jaśkiewicz
21 września 2024 roku Niesamowita Zuzanna Jaśkiewicz trenująca gimnastykę artystyczną w Stowarzyszeniu Gimnastyki Artystycznej w Białej Podlaskiej zajmuje I miejsce w XIV Ogólnopolskim Turnieju o Złotą Maczugę w Katowicach zorganizowanym przez UKS Katowice. Serdeczne gratulacje.
Foto fanpage UKS Katowice
Sołtys miejscowości Studzianka zaprasza na zebranie dotyczące założenia koła gospodyń 17.09.2024 (jutro) o godzinie 19.00 w miejscowej świetlicy.
Agnieszka i Eugenia Stanilewicz zajęły II miejsce podczas X Bialskiego Festiwalu Sękaczy, który odbył się 15 września 2024r. w Drelowie.
Agnieszka Stanilewicz w wypowiedzi dla „Dziennika Wschodniego” tak mówiła o swoich wyrobach: Właściwie to moja mama pierwsza we wsi zaczęła wypiekać sękacze, a później inne kobiety się uczyły- zaznacza Agnieszka Stanilewicz. – Do paleniska zawsze używam drzewa liściastego, olszyny lub brzozy. To też ma znaczenie. To jak ciasto później wygląda zależy też od sposobu polewania nad ogniem. I składniki. Oczywiście masło 82 proc., mąka 450 i wiejskie jajka. Jeśli wszystko jest swojskie, to sękacz powinien być smaczny- uważa pani Agnieszka. Trzeba też zarezerwować sobie kilka godzin. – To pracochłonne, owszem. Co najmniej dwie godziny nad ogniem, jednocześnie polewa się i dokłada drewno. Można się naprawdę zmęczyć. Dlatego młodzi wcale nie są chętni do nauki- nie ukrywa nasza rozmówczyni. Dostaje zamówienia z całej Polski i na różne okazje. – To się zmieniło. Kiedyś to głównie na weselach czy komuniach stawiało się sękacz na stole. Dzisiaj okazje są różne: urodziny, prezenty, dla lekarza albo komuś do spróbowania. Ostatnio ktoś z Wielkopolski u mnie zamówił, bo nigdy nie jadł – przyznaje cyt. za Dziennik Wschodni https://www.dziennikwschodni.pl/biala-podlaska/zadnych-ulepszaczy-tylko-swojskie-produkty-sekacz-juz-nie-tylko-na-wesele,n,1000349554.html
Serdeczne gratulacje. Wśród 26 wystawców jacy zgłosili się na wydarzenie byli także inni twórcy że Studzianki: Anna i Krzysztof Niedźwiedź
oraz Jolanta Niedźwiedź.
Wygrał sękacz z Rokitna. Organizatorem imprezy byli Starostwo Powiatowe w Białej Podlaskiej i Gmina Drelów.
Fot. Adrian Niedźwiedź i Gminne Centrum Kultury w Drelowie
23 sierpnia 2024 roku w wieku 98 lat odeszła Pani Helena Makaruk z domu Ejmont najprawdopodobniej najstarsza osoba pochodząca ze Studzianki.
Przyszła na świat 12 sierpnia 1926 roku w Studziance z ojca Aleksandra i Marii z Krzymowskich. W 1957 roku wyszła za mąż za Mieczysława Makaruka. Z tego związku doczekała się dwóch córek.
Jak podkreślała w jednym z wywiadów w 2021 roku receptą na długowieczność jest spokój. W życiu z nikim się nie kłóciła. Stale byłam wesoła – podkreślała Śp. Pani Helena. Czasu wystarczało na pracę i domowe obowiązki. W głowie już myśli różne są i przypominają się młode lata mówi na koniec rozmowy. Jeszcze Pan Bóg daje siły a nikomu w życiu krzywdy nie zrobiłam. Wszystko przeszło, teraz tylko śmierci wyglądam. Wszystko przeszłam. Śmierć nie minie. Żeby Pan bóg dał aby nie męczyć się – kończyła naszą rozmowę sędziwa Pani Helena.
Była Autorką opowieści o Studziance zawartych w pierwszym tomie publikacji „Studzianka we wspomnieniach”.
Nich spoczywa w pokoju.
Kategorie
Wybory Sołtysa
8 września 2024 roku odbyło się zebranie wiejskie sołectwa Studzianka podczas którego miały miejsce wybory Sołtysa i członków Rady Sołeckiej Sołectwa Studzianka. Udział w nim wzięło 79 mieszkańców miejscowości Studzianka.
Zgłoszono kandydatury: Mirosławy Jaśkiewicz i Stanisława Dziobka. 55 głosów otrzymał obecny Sołtys Stanisław Dziobek a 21 kontrkandydatka Mirosława Jaśkiewicz. Gratulacje dla zwycięzcy.
Do Rady Sołeckiej weszli Jarosław Janowicz, Mirosława Jaśkiewicz, Leszek Olichwirowicz, Kazimierz Rozwadowski, Józef Szenejko.
Na zebraniu dokonano podziału funduszu sołeckiego. Kwotę 20 tyś. zł przeznaczono na droge do Pani Agnieszki Stanilewicz, 5 tys na altankę, 5,3 tys. na wyrównanie dróg a 3 tyś. na doposażenie świetlicy wiejskiej w Studziance.
Kategorie
Dożynki Gminne 2024
Mieszkańcy Studzianki pod kierunkiem Sołtysa przygotowali piękny wieniec i okazałe stoisko, które zaprezentowali podczas Gminnych Dożynek jakie odbyły się w Łomazach.
Oto relacja fotograficzna Stanisław Dziobek i Radio Biper https://radiobiper.info/galeria/dozynki-gminy-lomazy/
Nazwiska ze Studzianki – Pajnowscy 9)
W kolejnym cyklu opowieści o nazwiskach ze Studzianki, przedstawiamy rodzinę Pajnowskich. Przybyli oni do naszej miejscowości w drugiej połowie XIX wieku z Rossosza i są związani ze Studzianką od ponad 130 lat.
Naszą opowieść rozpocznijmy od Józefa Pajnowskiego, który urodził się 30 grudnia 1930 roku jako syn Piotra Pajnowskiego i Władysławy z domu Lesiuk. Józef zmarł 11 maja 2020 roku. Jego wnuk, Kamil Pajnowski gra w piłkę nozną i jest obrońcą w pierwszoligowej Stali Mielec. Tomasz, ojciec Kamila, pochodził ze Studzianki.
Piotr Pajnowski, ojciec Józefa, przyszedł na świat w 1902 roku w Studziance jako syn Hipolita i Aleksandry z domu Bzowskiej. Dzięki Hipolitowi i jego bratu, Karolowi, Pajnowscy osiedlili się w Studziance. Hipolit urodził się 12 sierpnia 1868 roku w Rossoszu jako piąty syn Józefa i Tekli z domu Koprianiuk, z którą wziął ślub w 1851 roku. Hipolit i Aleksandra mieli również córki: Wiktorię (ur. 1901) i Mariannę (ur. 1906). W 1909 roku przyszedł na świat ich syn Józef, a w 1916 roku urodził się kolejny syn, Stanisław, który zmarł po siedmiu miesiącach.
2 kwietnia 1917 roku zmarła Aleksandra Pajnowska, pozostawiając męża Hipolita w wieku 46 lat. Z zachowanych dokumentów wynika, że po śmierci żony Hipolit ożenił się z Anną Wińską. Hipolit nie nacieszył się długo drugim małżeństwem, ponieważ zmarł 30 czerwca 1917 roku. Anna przeżyła go jeszcze o 14 lat, umierając 18 listopada 1931 roku.
Przyglądając się historii rodu Pajnowskich, docieramy do Antoniego, ojca Hipolita, który używał drugiego imienia – Józef. Urodził się w 1832 roku jako syn Jana Pajnowskiego i Anieli z domu Pietkiewicz, określanych w dokumentach jako mieszczanie rossoscy.
Antoni Józef Pajnowski wziął ślub z Teklą z domu Koprianiuk, w obrządku greckokatolickim, w 1851 roku. Bóg obdarzył ich licznym potomstwem; doczekali się ośmiu synów: Antoniego, Marcelego, Mateusza, Andrzeja, Pawła, Hipolita, Wiktora i Karola.
Skupmy się teraz na Karolu Pajnowskim, prapradziadku autora tego tekstu. Karol przyszedł na świat 6 stycznia 1873 roku w Rossoszu. Swój stan cywilny zmienił w 1895 roku, kiedy to ożenił się z dwudziestoletnią Anną z domu Niczyporuk, urodzoną w Ortelu Królewskim, a zamieszkałą w Studziance. Była córką Ignacego i Magdaleny z domu Bojarskich. Zaślubiny odbyły się w kościele pw. Świętej Anny w Białej Podlaskiej. Tego samego roku urodziła się im pierwsza córka, Marianna. Trzy lata później na świat przyszła druga córka, Józefa, która w 1919 roku wyszła za mąż za Aleksandra Kameckiego, syna Piotra i Anny z domu Rowińskich. Józefa i Aleksander mieli dwie córki: Anielę (Weremko) i Adelę (Żukowską). Doczekali się też dwóch synów, Jana (1927) i Eugeniusza (1930), którzy zmarli w roku swoich narodzin.
Karol i Anna cieszyli się z narodzin syna Stanisława w 1901 roku. Kolejnym dzieckiem była Władysława, urodzona w 1904 roku, a dwa lata później przyszedł na świat drugi syn, Michał. 24 listopada 1907 roku urodziła się kolejna córka, Weronika, która przeżyła tylko dziewięć lat. W 1912 roku na świat przyszła córka Magdalena, która później wyszła za mąż za Wacława Kalinowskiego (ur. 1906), syna Stefana i Elżbiety z domu Trocewiczów. Władysława Pajnowska poślubiła 14 lutego 1926 roku Bazylego Radziszewskiego.
Z aktu małżeństwa Jana Pajnowskiego wynika, że urodził 22 czerwca 1802 roku w Rossoszu. Zajmował się garncarstwem. Jego rodzice Antoni i Rozalii z d. Ochman przyszli na świat zapewne w I połowie XVIII wieku, gdyż w dokumentach zapisano że ojciec jego nie żył już w momencie jego narodzin. Wiemy że miał młodszego brata Adama urodzonego w Okrzei. Należy domniemywać, że Pajnowscy z okolic Łukowa przybyli do Rossosza. Jan Pajnowski z małżeństwa z Anielą Pietkiewicz urodzoną 26 lipca 1804 roku w Kopytniku miał synów: Ludwika, Antoniego Józefa, Bonifacego, Piotra, Gabriela, Tomasza oraz córkę Karolinę.
Dalsze poszukiwania dokumentów odpowiedzą na pytania, skąd wywodziła się rodzina Pajnowskich. Ponadto interesujące będzie odkrycie, jakie ziemie były w ich posiadaniu zarówno w Rossoszu, jak i w Studziance, oraz od kogo nabyli nieruchomości.
Łukasz Węda
Kategorie
Gimnastyczka Zuzanna
Sukcesy Zuzanny Jaśkiewicz w gimnastyce artystycznej
Mieszkańcy Studzianki zawsze byli aktywni fizycznie. Kiedyś mieliśmy wspaniałą drużynę siatkarek pod kierunkiem Tadeusza Maziejuka, które walczyła w finale Mistrzostw Polski. Funkcjonował ludowy klub sportowy. Są w naszej miejscowości piłkarze, biegacze, szachiści czy zawodnicy Nordic Walking. W ostatnim czasie ogólnopolskie sukcesy w gimnastyce artystycznej zaczęła odnosić Zuzanna Jaśkiewicz.
Dwunastoletnia mieszkanka Studzianki Zuza Jaśkiewicz to skromna i pokorna osoba. Jej pasją stała się gimnastyka artystyczna. Nie chce zbytnio mówić o tym czym się interesuje. Jest na początku swojej gimna-stycznej drogi. Na spokojnie, niech trenuje i osiąga zamierzone cele. Wszystko jest przed nią. Pytana skąd przyszedł pomysł na gimnastykę odpowiada zdawkowo, że była piłka nożna, potem taekwondo i tańce. Jednak to nie było to, wygrała gimnastyka.
Zuzanna od 2021 roku trenuje w Stowarzyszeniu Gimnastyki Artystycznej w Białej Podlaskiej. Trenuje na różnych przyborach artystycznych piłka, maczugi, obręcz, wstążka. Obecnie na zawodach startuje w układzie
z obręczą. Opanowanie układu wymaga bardzo dużo ćwiczeń, natomiast najtrudniejszym z nich jest pokonanie lęku przed występem. Zuza ćwiczy 3 razy w tygodniu po 2-3 godz. Na pytanie co daje je gimnastyka odpowiada zwięźle: „Gimnastyka to moja pasja, jak jestem na ćwiczeniach to zapominam o szkole i wszystkim. Ćwiczenia są męczące, ale jednocześnie relaksujące”. Rodzi-ce jak i rodzeństwo bardzo jej kibicują, trzymają mocno kciuki. Z przyjemnością oglądamy każdy jej występ, jeżeli mamy możliwość to na żywo, gdy zawody są daleko to także on-line – podkreśla dumna mama Emilia Jaśkiewicz. Rodzice życzą jej dużych osiągnięć, ale zawsze powtarzają, aby pamiętała, że „w gruncie rzeczy nie trzeba być w czymś najlepszym, wystarczy, że się to kocha” Przez ponad 3 lata Zuzanna Jaśkiewicz brała udział w 28 zawodach. Od 2022 roku powoli, powoli zaczęła plasować się na coraz wyższych miejscach w swoich grupach wiekowych, a także w układach z przyborem. Rywalizacja odbywa się w różnych miejscach Polski np. Warszawa, Białystok, Katowice, Dobczyce, Łodygowice, Ząbkowice Śląskie, Katowice, Kędzierzyn Koźle. Wszystkie starty w zawodach są dla Zuzy tak samo ważne. W tym roku wygrała kilka ważnych turniejów ogólnopolskich. Zajęła II miejsce w Walentynkowym Turnieju w Białej Podlaskiej. Była trzecia w VI Ogólnopolskim Turnieju w Gimnastyce Artystycznej PRINCESS CUP 2023 w Ząbkowicach Śląskich. Ponownie była druga w Ogólnopolskim Turnieju w Gimnasty-
styce Artystycznej „Dziki Świat Magii” w Gogolinie. W końcu przyszły wielkie wygrane w ogólnokrajowych zawodach. Warto wymienić zwycięstwo w Ogólnopolskim Turnieju w Gimnastyce Artystycznej w Białej Pod-laskiej. Ponowna wygrana tym razem w Warszawie w Ogólnopolskim Turnieju w Gimnastyce Artystycznej Young Stars. Wygrała też Międzynarodowy Turniej w Gimnastyce Artystycznej Brawo Summer Cup w Białymstoku. Poza treningami Zuza ćwiczy troszeczkę
w domu, głównie jest to tylko rozciąganie, ponieważ nie ma do tego odpowiednich warunków, gdyż potrzebna jest duża przestrzeń i baaardzo wysoki sufit dodaje Zuzanna Jaśkiewicz. Jest ona też stypendystką Wójta Gminy Łomazy za osiągnięcia sportowe.
Jak uważa jej trenerka Pani Natalia Pawluk ze Stowarzy-szenia Gimnastyki Artystycznej Białej Podlaskiej Zuzanna to bardzo zdolna i utalentowana zawodniczka, a najważniejsze pracowita. Bierze udział w ogólnopolskich zawodach na których zajmuje wysokie miejsca.
W domu ma liczne puchary i medale. Przy zbiorze jej dyplomów widnieje motto: ’Przyszłość należy do tych, którzy wierzą w piękno swoich marzeń’ – i niech ono będzie wyznacznikiem do dalszego rozwoju naszej gimnastyczki. Życzymy wytrwałości i dalszych sukcesów”
Gimnastyka artystyczna polega na wykonywaniu programów tanecznych oraz akrobatycznych przy akompaniamencie muzyki z użyciem różnych przyborów, takich jak wstążki, obręcze, maczugi i piłki. Gimnastyka artystyczna jest trudną dyscypliną, wymagającą precyzji, intensywnego treningu i wielu wyrzeczeń. Jedno małe potknięcie może zaważyć na ocenie całego układu. Zuzanna Jaśkiewicz udowadnia, że dzięki pasji i ciężkiej pracy można odnieść sukcesy na arenie krajowej, a nawet międzynarodowej.
Choć to krótka historia Zuzy, to może inspirować innych pokazując, że determinacja i miłość do tego, co się robi, mogą pro-wadzić do wspaniałych osiągnięć. W naszym małym, aktywnym fizycznie społeczności mamy nadzieję, że przykład Zuzy sprawi, że więcej młodych mieszkańców Studzianki będzie chętnie angażować się w sport. Życzymy Zuzannie wytrwałości, radości z każdego treningu i dalszych sukcesów na gimnastycznej scenie.
Łukasz Węda
Ps. Jeśli chcesz pomóc rozwijać sportowe zainteresowania mieszkańców Studzianki lub wspierać młode talenty, zapraszamy do kontaktu. Twoje wsparcie może być kluczowe dla przyszłości naszych młodych sportowców.
13 lipca 2024
16:00 Otwarte warsztaty łucznictwa tradycyjnego na Łysej Górze – Studzianka 42
19:00 Tatarski Spływ Kajakowy Studzianka – Ortel Królewski 8 km (zapisy 731 929 317)
14 lipca 2024
11:30 Pochodzę stąd, czyli mieszkańcy Studzianki w XIX i XX wieku warsztaty poprowadzi Łukasz Węda w budynku po szkole.
12:00 Otwarcie Biura Zawodów dla biegów w budynku po szkole.
12:30 Spacer tematyczny na cmentarz tatarski z Meczeciska, zwiedzanie z przewodnikiem. Start z placu po szkole tzw. Meczeciska
14:00 biegi dla dzieci i młodzieży przy budynku po szkole.
14:30-17:40 atrakcje z animatorem na placu przy szkole.
15:00 start biegu „XIII Tatarska Piątka” obok budynku po szkole.
16:00 XVI Tatarski Turniej Rodzinny (rzuty podkowami, strzelanie z łuku, rzut strzałą, slalom Tatara)
17:00 rozdanie nagród przy świetlicy
Ponadto:
kuchnia tatarska i regionalna, konkurs wiedzy o Tatarach i Studziance, łucznictwo tradycyjne, przejazdy konno, promocja dziedzictwa kulturowego regionu, wystawa Studzianka w starej fotografii, wystawa Studzianka w obiektywie Fotoklubu Podlaskiego,
Muzeum Wsi Podlaskiej zaprasza Studzianka 71, gra terenowa „Poszukiwanie tatarskiego skarbu” (zapisy 501 266 672), kwartalnik „Echo Studzianki” i książka „Studzianka we wspomnieniach”.
Organizatorzy: Stowarzyszenie Rozwoju Miejscowości STUDZIANKA, Gmina Łomazy, OSP Studzianka, Sołectwo Studzianka
Śp. Pani Irena po lekturze książki „Studzianka we wspomnieniach” grudzień 2023r. Fot. Marta Pleskot
5 lipca 2024 roku w wieku 89 lat odeszła Irena Dąbrowska Dawidziuk. Urodziła się 24.04.1935 roku w Studziance z ojca Jana i Heleny z Gąsków. Była siostrą podróżnika Eugeniusza Dawidziuka. Śp. Pani Irena wspierała przez lata działania Stowarzyszenia Rozwoju Miejskości Studzianka. Była Autorką wspomnień o Studziance z dawnych lat. Żywo interesowała się tym co się dzieje w Naszej miejscowości. Pozostanie w pamięci na zawsze jako pogodna, uśmiechniętą i aktywną osobą. Działała społecznie przez wiele lat m.in. w Związku Inwalidów Wojennych oraz Uniwersytecie Trzeciego wieku przy Akademii Bialskiej.
Jej ostatnie pożegnanie miało miejsce w Łomazach 10.07.2024r. w postaci różańca o godzinie 10 tej a następnie mszą w miejscowym kościele o godzinie 11. Po niej Śp. Irena spoczęła w towarzystwie rodziny, znajomych i sąsiadów na cmentarzu w Łomazach. Niech jej ziemia będzie lekka.
Na strażaków zawsze można liczyć. Pokazali to druhowie z OSP Studzianka pod komendą Konrada Bojarczuka . Po raz kolejny szybko i sprawnie skosili trawę na mizarze tatarskim w Studziance. Uprzątnęli śmieci i gałęzie. Mimo pracy zawodowej, rodzin i innych obowiązków trzeci rok z rzędu zadbali o cmentarz tatarski w Studziance. Wyrwali samosiejki i pościnali krzewy oraz chaszcze. Dziękujemy serdecznie.
Nekropolia prezentuje się bardzo pięknie. Dziękujemy za akcję.
Na cmentarzu tatarskim w Studziance pochowani są głównie wojskowi rotmistrzowie, majorowie, pułkownicy i tatarski generał Józef Bielak. Tatarzy byli osadzani od czasów Jana III Sobieskiego. Posiadali ziemię w Studziance i okolicach . Był tutaj meczet do 1915 roku. Na cmentarzu odczytano podczas inwentaryzacji ponad 300 nagrobków. Jest to jeden z sześciu tego typu obiektów w Polsce. Obiektem obejmuje się od lat Stowarzyszenie Rozwoju Miejscowości Studzianka z ramienia Muzułmańskiego Związku Religijnego.