Kategorie
Bez kategorii

Relacja z akcji Czysta Ziemia

Na dzieci i młodzież można zawsze liczyć!!! Ponad 120 młodych osób plus dorośli z terenu gminy Łomazy wzięło 29 kwietnia 2023 roku w akcji Czysta Rzeka podczas której sztab Studzianka sprzątał wspólnie drogi dojazdowe do rzek i pobocza. Najmłodszą sprzątającą uczestniczką była dwuletnia Ala. Wcześniej swoją miejscowość sprzątał sztab w Dubowie Ireneusz Korszeń Kamil Frączek Zebrano 176 worków czyli około 2,5 tony śmieci.

 

Ilość osób, które się zgłosiły do akcji przebiła liczbę zaangażowanych w poprzednich latach. To zasługa przede wszystkim cykliczności akcji ale i opiekunów z Ela Rusek Agnieszka Garbatiuk na czele z Zespołu Placówek Oświatowych w Łomazach. W pomoc właczyła się Jolanta Ruszkowska wraz ze znajomymi. Akcję wsparła Gmina Łomazy z Marcin Głowacki, Zakład Komunalnik z Białej, Podlaskiej, Łomaskie Stowarzyszenie Rozwoju. W ramach szeroko zakrojonej Operacji Czysta Rzeka #operacjarzeka organizowanej przez wydawcę czasopisma „Kraina Bugu” w Łosicach podzieliliśmy się na kilka grup i zebraliśmy różnorodne śmieci. Były to nieczystości powyrzucane w lasach, przy drogach na terenie gminy Łomazy tj. Obwodnica Łomaz, Łomazy, droga do Kozłów, Korczówka, Studzianka, ulica Kirkucka i las Hały. Każdy uczestnik otrzymał koszulkę akcji, worki foliowe, rękawiczki robocze i słodki upominek od Organizatorów. Gmina Łomazy zapewniła pomoc w transporcie zarówno wolontariuszy jak i zebranych worków. W tym roku najwięcej było butelek tzn. małpek i dwusetek. Ilość zebranego szkła spowodowała że trzeba było szybko szukać worków bo zabrakło. Zespół Szkół w Łomazach (m.in Elżbieta Rusek, Grażyna Skrzyńska) opanował Łomazy: ulicę Kozłowską aż głęboko w las. Drużyna Harcerska w Łomazach (dowodząca Agnieszka Garbatiuk, Anna Anka Marciniuk ) w ponad 30-to osobowej grupie sprzątała Kirkucką i las Hały. Członkowie i wolontariusze Stowarzyszenia Rozwoju Miejscowości Studzianka oraz mieszkańcy Studzianki zajęli się częścią terenu nad rzeką Zielawą, drogą przez wieś i na Koszoły oraz Ortel królewski i Dokudów. Łącznie ten team zebrał 39 worków, kilka opon, plastików od aut i plandekę. W Korczówce dzielnie walczyła młodzież pod kierunkiem Pani Danuty Michalczuk. Przetransportowano zebrane worki, gabaryty i inne znalezione przedmioty nie mieszczące się do worków na punkt składowania odpadów w Łomazach. Serdecznie dziękujemy wszystkim osobom za zaangażowanie i poświęcony czas. Teraz dalszym losem zebranych śmieci zajmie się Gmina Łomazy. Jest to tylko niewielka część tego co znajduje się przy drogach i ulicach. Niby śmieci było mniej niż w poprzednich latach to lekkomyślność ludzi nie zna granic. Mnóstwo porozbijanych butelek i wyrzucanego szkła może przyczynić się do okaleczenia w dużej mierze zwierząt leśnych. Przykre ale sami nie dbamy o nasze lasy i pobocza. Liczę, że tego typu przedsięwzięcia uświadomią najmłodszym, że należy pamiętać o naszym środowisku.

Foto Agnieszka Garbatiuk, Łukasz Węda, Elżbieta Rusek, Anna Marciniuk, Danuta Michalczuk, Mikołaj Wysocki, Marcin Głowacki

Tekst: Łukasz Węda

Kategorie
Bez kategorii

Majówka w kajaku

Wypożyczalnia Kajaki Studzianka zaprasza na majówkę w kajaku rzekami naszego regionu.

Przeżyj z nami niesamowitą przygodę i poznaj uroki akwenów wodnych w okolicy.

30 kwietnia 2023 r. trasa z Wisznic do Studzianki 21 km start godz. 11:00 koło mostu na Wygodzie

1 maja 2023 rzeka Klukówka z Terebeli do Sielczyka start godz. 12:00 tama w Terebeli dystans ok. 10 km

3 maja rzeka Zielawa z Rossosza do Studzianki 10 km start o 11:00 most na Bordziłówkę

3 maja Krzna Biała Podlaska Droga Wojskowa – Czosnówka start godz. 12:00 dystans 10 km.  

Informacje i zapisy  infolinia kajakowa telefon 731 929 317 email kajakistudzianka@gmail.com poprzez fanpage na facebooku

Koszt 60 zł od osoby obejmuje miejsce w kajaku dwuosobowym z kapokiem i wiosłem

Kategorie
Bez kategorii

Operacja Czysta Rzeka

Stowarzyszenie Rozwoju Miejscowości Studzianka i Gmina Łomazy we współpracy z Przedsiębiorstwem  Wielobranżowym Komunalnik Sp. z o.o. w Białej Podlaskiej zapraszają do udziału w sprzątaniu rzeki Zielawy oraz jej okolicy w ramach ogólnopolskiej akcji Operacja Czysta Rzeka. Tegoroczne wydarzenie jak podają Organizatorzy ma za zadanie Po raz piąty spotkamy się, żeby posprzątać cenne dla ekosystemu i lokalnych społeczności tereny zielone. Jeśli dobro przyrody i krajobrazu leży Ci na sercu, a widząc śmieci, wołasz o pomstę do nieba, dołącz do nas! Wspólnie możemy zrobić coś dobrego dla świata i nas samych.”. Do akcji przyłącza się stowarzyszenie ze Studzianki z Gminą Łomazy oraz Zespół Placówek Oświatowych w Łomach oraz harcerze. W tym roku będzie ona skupiona na rzekach Zielawa, Żarnica, Lutnia i Grabarka oraz drogach prowadzących do tych akwenów wodnych. Co roku niestety obserwujemy nagromadzenie licznej ilości różnego rodzaju śmieci w korycie rzeki jak i na brzegach. W oparciu o wolontariuszy zamierzamy posprzątać rzeki  na obszarze gminy Łomazy zarówno z kajaka jak i pieszo. W tym celu powstał sztab w Studziance, który będzie koordynował całe przedsięwzięcie.

Zachęcamy i zapraszamy do udziału w tej niezwykłej akcji wolontariuszy, którzy mogą zgłaszać się poprzez strone akcji https://system.operacjarzeka.pl/?actionSlug=zielawa2&actionId=668 telefonicznie 501 266 672, emailem stowarzyszeniestudzianka@tlen.pl lub poprzez media społecznościowe do 20 kwietnia 2023r. Można też rejestrować się przez stronę www.operacjarzeka.pl dalej klikając zostań wolontariuszem i wybierając sztab Studzianka. Wolontariusze którzy zgłoszą się w terminie otrzymają pamiątkowe koszulki akcji oraz czeka ich pływanie kajakiem oraz ognisko. Osoby nieletnie powinny posiadać zgodę rodzica lub opiekuna prawnego.  Akcja będzie miała miejsce 29 kwietnia 2021 roku. Rozpocznie się przy moście w Studziance w stronę Łomaz o godz. 10:00. Zostanie zakończone zostanie ogniskiem i strzelaniem z łuku na Łysej Górze w Studziance. Całe przedsięwzięcie organizuje wydawca magazynu „Kraina Bugu. Sztab Główny znajduje się w Łosicach. Akcja opiera się o Sztaby Lokalne, które zgłaszają się do akcji na zasadach wolontariatu. Więcej informacji o inicjatywie można znaleźć na stronie https://operacjarzeka.pl

Kategorie
Bez kategorii

Zmarł Tadeusz Maziejuk

Tadeusz Maziejuk w 2003 roku. Foto „Dziennik Wschodni”.

Zmarł Tadeusz Maziejuk (03.04.1936-01.04.2023)

1 kwietnia 2023 roku w wieku 87 lat odszedł Tadeusz Maziejuk, który przez wiele lat był związany ze Studzianką. Kilkuletni pobyt w Studziance oraz jego zaangażowanie w życie wsi znacznie przyczyniło się do rozwoju Studzianki.

Różaniec odbędzie się 4 kwietnia 2023 roku o godz. 8  w Kaplicy Domu Pogrzebowego „Hades” w Białej Podlaskiej, a następnie wyprowadzenie do kościoła bł. Honorata Koźmińskiego przy ul. Terebelskiej w Białej Podlaskiej o godz. 9.  Ciało po mszy zostanie złożone na cmentarzu parafialnym w Białej Podlaskiej.

Oto artykuł który ukazał się w kwartalniku „Echo Studzianki” w 2018 roku pt. „Sportowy duch Tadeusza Maziejuka” nr 1 (35-36) z 14 lipca 2018, s. 24-25

W latach 50-tych XX wieku Studzianka stała się miejscowością aktywną sportowo i turystycznie. W ogromnej mierze stało się tak dzięki Tadeuszowi Maziejukowi – nauczycielowi pracującemu w miejscowej szkole.

W 1956 roku do grona pracowników dydaktycznych szkoły podstawowej w Studziance dołączył Tadeusz Maziejuk z Terebeli. Zbiegiem okoliczności udało mu się odroczyć służbę wojskową w marynarce wojennej i dostać posadę nauczyciela w Studziance. Wcześniej, od 15 sierpnia 1954 roku, był kierownikiem Szkoły Podstawowej w Żukach koło Tucznej. Tadeusz Maziejuk urodził się 3 kwietnia  1936 roku z ojca Stanisława i matki Janiny. Zanim przybył do Studzianki zdobył doświadczenie w działalności Ludowych Związków Sportowych. Od 1953 roku działał w klubie Orły Jagodnica, a od 1954 w klubie Orły Żuki. Po przybyciu do Studzianki stał się motorem powszechnej działalności LZS w Studziance. Dzięki łączności z Związkiem Młodzieży Wiejskiej i Ochotniczą Strażą Pożarną stworzył drużynę żeńskiej piłki siatkowej. W jej skład wchodziły: Helena Kowalewska, Helena Jowik, Leokadia Kowaleńko, Feliksa Niedźwiedź, Kazimiera Chrystowska oraz Jadwiga Dziobek. Drużyna ta po roku treningów została w 1957 roku mistrzem powiatu i województwa LZS. W 1958r. zespół ten uczestniczył w Półfinałowych Mistrzostwach Polski LZS w Dobroszycach na ziemi olsztyńskiej. By drużyna mogła na nich zagrać, Tadeusz Maziejuk najpierw dowiózł ją motocyklem „Junak” do autobusu w Łomazach. Dziewczęta i trener dojechali nim do Białej Podlaskiej. Następnie środkami transportu zabezpieczonymi przez Powiatowy LZS udali się w dalszą drogę. Po pewnym czasie drużynę uzupełniły kolejne, młodsze zawodniczki. Wówczas jedną z najlepszych siatkarek została Helena Kowalewska. Posiadała talent do gry w ataku, szczególnie w zagrywkach „hakiem”. W Studziance zorganizowano miejsce do ćwiczeń. Znajdowało się naprzeciwko szkoły, po drugiej stronie drogi. W tym celu wynajęto hektar piaszczystej ziemi, a następnie urządzono tam dwa boiska piłki siatkowej, 100 metrową bieżnię, skocznię do skoków w dal i wzwyż oraz rzutnię lekkoatletyczną. W soboty, niedziele i święta w godzinach popołudniowych boiska były pełne ludzi. Treningi i zawody oglądały liczne grupy mieszkańców dopingujących dzieci i młodzież. Wielu kibiców próbowało swoich sił w podnoszeniu ciężarków, pchnięciu kulą i grze w siatkówkę. Tadeusza Mazieuka w jego sportowych działaniach wspierały rodziny u których mieszkał: Chwedaczukowie, Niedźwiedziowie, Zieniukowie i Głowaccy. Kibicowały mu także inne familie jak Powszuków, Daniewiczów, Owczaruków, Kobrzyńskich i Wilbików,

Warto wspomnieć, że sam Tadeusz Maziejuk także odnosił sukcesy sportowe. W 1960 pobił rekord Polski w podnoszeniu ciężarka o wadze 17,5 kg, podnosząc go 223 razy. Do 1964 roku uprawiał wyczynowo piłkę siatkową. Szczyt formy osiągnął w 1962 roku, dzięki czemu jako zawodnik Avii Świdnik grał w I lidze. Wraz z drużyną Związku Nauczycielstwa Polskiego z Białej Podlaskiej zdobył tytuł mistrza województwa ZNP i wicemistrza Polski na Mistrzostwach Polski we Wrocławiu. Tadeusz Maziejuk ukończył trzyletnie studium nauczycielskie o kierunku wychowanie fizyczne i obronił pracę dyplomową „Trening siatkarza”. Wraz z drużyną ZNP z Białej Podlaskiej zdobył tytuł mistrza województwa ZNP i wicemistrza Polski na Mistrzostwach Polski we Wrocławiu. Niestety, wskutek wypadku drogowego musiał pożegnać się z karierą sportową. Warto wskazać, że Tadeusz Maziejuk założył Uczniowski Ludowo-Pożarniczy Klub Sportowy Florian w Dubowie. Była to pierwsza tego typu drużyna w Polsce. Wspierał także powstawanie ludowych zrzeszeń w 53 miejscowościach powiatu bialskiego, a także łosickiego i parczewskiego. To właśnie z jego inicjatywy w Studziance w 2001 roku powstał klub Zielawa. Członkowie zrzeszenia w 2007 roku założyli Stowarzyszenie Rozwoju Miejscowości Studzianka. W wywiadzie udzielonym w 25 maja 2003 roku dla „Dziennika Wschodniego” tak mówił o zakładaniu klubów sportowych w małych miejscowościach: Jeżdżę po małych miejscowościach i zachęcam mieszkańców do działania. Pełna integracja środowiska to efekt istnienia Uczniowskich Ludowych Pożarniczych Klubów Sportowych i o to właśnie chodziło założycielowi. W organizację festynów i turniejów angażują się strażacy, młodzież szkolna, rodzice, nauczyciele, proboszczowie. I tak uroczyście każdego roku w maju obchodzone jest święto patrona klubu i jednocześnie Dzień Strażaka. Trener najmocniej związał się jednak z Dubowem, dokąd przybył w 1967 roku. Zajął stanowisko dyrektora miejscowej szkoły. Został również prezesem OSP, którą to funkcję pełnił aż do 2006 roku. Z jego inicjatywy mieszkańcy Dubowa wznieśli Dom Kultury, w którym znajdowała się także remiza strażacka.

Zdobyte przez Maziejuka doświadczenie zaowocowało założeniem po– nad 100 klubów. Ponadto w latach 1974-77 pełnił funkcję naczelnika gminy Łomazy. W międzyczasie skończył 5-letnie zaoczne studia w warszawskiej Akademii wychowania fizycznego. Był inicjatorem budowy szkoły w Łomazach. Wybudowana została wedle jego indywidualnego projektu. Był też jednym z założycieli klubu sportowego Niwa Łomazy. Zmobilizował strażaków i mieszkańców do wzniesienia hali sportowej oraz stadionu. Opiekował się także miejscowym kirkutem. Działał w Radzie Powiatowej LZS w Białej Podlaskiej, której został honorowym przewodniczącym oraz pełnił w Burwinie i Dubowie funkcję wiceprzewodniczącego Rady Wojewódzkiej Zrzeszenia LZS w Lublinie. Ponadto pracował jako nauczyciel w Dobratyczach. Tadeusz Maziejuk za swoją działalność był wielokrotnie nagradzany. W liczącej około 30 odznaczeń kolekcji znajduje się Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi, Złoty Znak Związku OSP.  Zasiada w prezydium i był skarbnikiem wojewódzkiego ZLZS. Tadeusz Maziejuk z żoną Haliną dochował się pięciorga dzieci. Mieszkał do końca swoich dni w Białej Podlaskiej.

Bibliografia
1. H. Maziejuk, Słowa jak skiby… Wspomnienia tom II Jagodnica 2010.
2. T. Maziejuk, C. Maziejuk, Ludowa Kultura Fizyczna Sport i turystyka w powiecie bialskim, Biała Podlaska 2015.
3. Relacja ustna Tadeusza Maziejuka spisana w dniu  23.02.2018r. w zbiorach Łukasza Wędy.

Łukasz Węda

Kategorie
Bez kategorii

Nie żyje Sabina Kaczan


Z Naszej społeczności 26 lutego 2023 roku odeszła w wieku 94 lat Pani Sabina Kaczan. Urodziła się we wsi Kozły 7 marca 1929 roku jako córka Jana Kulawica i Franciszki z domu Żelisko. Od ponad 70 lat mieszkała w Studziance. Zasłużona twórczyni ludowa, tkaczka, wielokrotnie nagradzana na różnych konkursach sztuki ludowej. Jest jedną z ostatnich osób w powiecie bialskim, która wykonywała tkaniny dwuosnowowe.

Ostatnie pożegnanie odbędzie się 1 marca 2023 roku w Łomazach o 11 tej w kościele.

Sławomir Hordejuk, Znani nieznani zapomniani Sabina Kaczan, 1 (23) ROK 6 09.04.2015, s. 9-10.

https://studzianka.eu/wp-content/uploads/2020/11/EchoStudzianki23.pdf

Sabina Kaczan

Od ponad 60 lat mieszkała w Studziance. Zasłużona twórczyni ludowa, tkaczka, wielokrotnie nagradzana na różnych konkursach sztuki ludowej. Jest jedną z ostatnich osób w powiecie bialskim, która wykonywała tkaniny dwuosnowowe.

Sabina Kaczan urodziła się
7 marca 1929 r. we wsi Kozły. Jej rodzice – Jan Kulawiec i Franciszka
z domu Żelisko prowadzili w Kozłach gospodarstwo rolne. Dziadek Sabiny – Piotr Kulawiec był zesłańcem na Syberię, skąd szczęśliwie udało mu się powrócić. Sabina Kaczan naukę
w szkole powszechnej rozpoczęła
w rodzinnej miejscowości. Przerwał ją wybuch II wojny światowej i okupacja. Od najmłodszych lat wraz z siostrą Marią pomagała rodzicom w pracach przy gospodarstwie. Wcześnie też zaczęła uczyć się szycia, wyszywania, robienia na drutach. Nauczyła się też szycia lnianych koszul. Z kolei pracy na krosnach zaczęła uczyć się w okresie okupacji. Po wojnie, przez wiele lat kontynuowała rodzinną tradycję. Wszystkich tajników sztuki ludowej nauczyła się od swojej mamy.

W 1953 r. u swoich kuzynów
w Kozłach poznała swojego przyszłego męża – Jana Kaczana (1922-2006) ze Studzianki. Jeszcze w tym samym roku wzięli ślub, a Pani Sabina przeniosła się do Studzianki. Urodziła 4 dzieci: Eugeniusza, Mariannę, Jana i Ryszarda. Trudnej sztuki tkania dywanów na krosnach nauczyła swego syna Jana, który przejął gospodarstwo po rodzicach. Służyła też radą
i doświadczeniem osobom zainteresowanym tkactwem. Przez wiele lat zajmowała się również krawiectwem, szydełkowaniem, wyszywaniem, robieniem obrusów.

Ponadto wykonywała równie dekoracje z bibuły (pająki, zabawki na choinkę, itp.), wycinanki, pisanki wielkanocne.  twórców Ludowych. Tutaj urodził się i tworzył znany nie tylko w regionie rzeźbiarz Teofil Kożuchowski (1909-1978). Wiele pań ze Studzianki zajmowało się tkactwem, wyszywaniem, wyrobem obrusów, itp. Warto tutaj wspomnieć o Marii Tryczyk z d. Dziobek (ur. 1924 r.), Leokadii Niedźwiedź (ur. 1927 r.), Halinie Łukaszuk (ur. 1935 r.), Teresie Dziobek (ur. 1946 r.), Teofilii Cydejko czy Stanisławie Niczyporuk i Antoninie Niedźwiedź. Warto nadmienić, że w latach po-wojennych Studzianka była swoistym „zagłębiem” które również tkały dywany dwuosnowowe. Ponadto, kowalstwem artystycznym zajmował się Marek Miroński. Sabina Kaczan dywany dwu-osnowowe zaczęła wykonywać w 1980 roku, a techniki ich tkania nauczyła się od Teresy Dziobek. Tkaniny, które niegdyś wyrabiała, a przechowuje je w domu po dziś dzień, są pasiaste i wielonicielnicowe.

Są to wzory charakterystyczne dla naszego regionu. komponowała sama ze wzorów znanych z podręczników. Z kolei tkaniny dwuosnowowe Wykonywała tradycyjne tkaniny w technikach popularnych w regionie. W jej rodzinie znajomość technik tkackich przechodziła z pokolenie na pokolenie.  Jej mama nauczyła ją wykonywania tkanin pasia-stycho splocie rypsowym, wielo-nicielnicowych „prze-tykanych”. Sabina Kaczan jako jedna z ostatnich tkaczek w pow. bialskim wykonywała tzw. dywany dwuosnowowe. Sama technika tkania dywanów na warsztatach dwunicienicowych jest bardzo skomplikowana. W naszym regionie wyrabiano głównie dywany wełniane i dwukolorowe. Czasami dla podkreślenia motywu wzoru geometrycznego lub roślinnego, dodawano więcej kolorów. Jak pisał w 1990 r. Celestyn Wrębiak, były dyrektor Muzeum Okręgowego w Białej Podlaskiej:

„Dywany dwuosnowowe w dużej ilości występowały na terenie województwa białostockiego oraz południowo-zachodnich krańcach siedleckiego. (…)Po wielu latach przerwy, pod koniec lat 70-tych zaczęły je powtórnie wykonywać tkaczki z Wólki Kościeniewickiej,
a następnie ze Studzianki. Współpracę z muzeum utrzymują: Halina Parchomiuk z Wólki Koście-niewickiej oraz Teresa Dziobek i Sabina Kaczan ze Studzianki. (…) Niepokoi fakt zbyt małego dopływu młodych tkaczek, które w przyszłości mogłyby zastąpić doświadczone mistrzynie”. Pani Sabina od początku lat 80-tych należy do Stowarzyszenia Twórców Ludowych – Oddział Bialskopodlaski. Od 1986 roku regularnie uczestniczyła w konkursach pt. „Sztuka ludowa południowego Podlasia” organizowanych przez Muzeum Okręgowe w Białej Podlaskiej
i Muzeum Regionalne w Łukowie. Jej prace wielokrotnie były nagradzane, wyróżniane i prezentowane na wystawach pokonkursowych. W 1992 r. w w/w konkursie uzyskała nagrodę specjalną za twórczą adaptację dawnych wzorów. Z kolei w 1989 r. otrzymała wyróżnienie w Ogólnopolskim Konkursie„ Współczesna tkanina ludowa”. Twórczyni uzyskała także wyróżnienie w konkursie „Tradycyjna i współczesna tkanina ludowa” zorganizowanym w 1989 r. przez Muzeum Lubelskie. W 1996 r. z okazji jubileuszu XX-lecia Oddziału Bialskopodlaskiego Stowarzyszenia Twórców Ludowych otrzymała Dyplom Honorowy za upowszechnianie sztuki ludowej.

Rok później dostała II nagrodę w konkursie plastyki obrzędowej W 1998 r. zajęła I miejsce w XVI Edycji Międzywojewódzkiego kon-kursu „Sztuka ludowa południowego Podlasia”. Na krosnach przestała robić pod koniec lat 90-tych.

Prace Sabiny Kaczan znajdują się w zbiorach m.in. Muzeum Lubelskiego, Muzeum Połu-dniowego Podlasia w Białej Podlaskiej oraz prywatnych. We wrześniu 2005 r. Sabina Kaczan otrzymała Srebrny Krzyż Zasługi nadany przez ówczesnego Prezydenta RP Aleksandra Kwaśniewskiego.

Mimo 86 lat, Pani Sabina jest osobą pogodną, życzliwą
i chętną do dzielenia się wspomnieniami. Pomimo, że szwankuje jej nieco wzrok i słuch, nadal wyszywa i robi na drutach. Od początku istnienia kwartalnika „Echo Studzianki” jest naszą stałą czytelniczką. Redakcja składa Jubilatce najserdeczniejsze życzenia, przede wszystkim zdrowia, pomyślności oraz dalszej aktywności na rzecz upowszechniania sztuki ludowej. 

Sławomir Hordejuk

Bibliografia:

  1. Mironiuk A., Petera J., Wrębiak C., „Kultura Ludowa Południowego Podlasia”, Biała Podlaska 1990, s. 68, 135.
  2. Mironiuk A., Radzikowska
    A. A., Wrębiak C., „Z kultury ludowej południowego Podlasia i Lubelszczyzny”, Biała Podlaska 1995, s. 9, 17-18.
  3. „Piękno użyteczne czy piękno ginące”, oprac. B. Kopczyńska-Jaworska, M. Niewiadomska-Rudnicka, Łódź 1997, s. 58.
  4. Relacja ustna Sabiny Kaczan. Studzianka, 28.03.2015 r.
Kategorie
Bez kategorii

Studzianka w Radiu Lublin

Kategorie
Bez kategorii

Raport z badań na Meczecisku

Efektem badań na Meczecisku w Studziance jest raport „Rozpoznanie za pomocą metody georadarowej i geomagnetycznej obszaru zajmowanego przez dawny meczet w Studziance”. Badania ujawniają wyraźne zarysy budynku na głębokości od 0.3m do 0,50m. W analizowanym obszarze można zlokalizować rysy płytko wkopanego muru fundamentowego. W dolnej części konstrukcja budynku opierała się na kamiennych lub ceglanych fundamentach o niewielkiej wysokości. Relikt budynku rozplanowany był na osi NW-SE. Jego szerokość nie przekraczała 12 metrów a długość szacuje się na 10 m. Wnętrze było podzielone przynajmniej na dwa pomieszczenia. Na obszarze poligonu 1 uchwycono pozostałości poszukiwanego meczetu. Struktura jego jest wg raportu dobrze widoczna na twz. profilach GPR. Szerokośc budynku szacuje się na ok. 10 m i miejsce płytkiego funamentowania zewnętrznych ścian nośnych. Uzyskane wyniki będą przydatne do dalszych badań archeologicznych, a w konsekwencji wykorzystane prze pracach rekonstrukcyjnych tatarskiej świątyni lub rewitalizacji terenu.

Prace zostały sfinansowane przez Narodowy Instytut Konserwacji Zabytków w Warszawie w partnerstwie z Gminą Łomazy i Stowarzyszeniem Rozwoju Miejscowości Studzianka.

Tzw. Meczecisko, zlokalizowane w miejscowości Studzianka w gm. Łomazy. Zajmuje szczególne miejsce w historii regionu i lokalnej społeczności. To tutaj do 1915 roku stał meczet – świątynia tatarska. Obiekt oddany do użytku został do użytku blisko sto lat wcześniej w 1817 roku. Świątynia pełniła ważną rolę w życiu tatarskiej społeczności tzw. dżemiatu, która zamieszkiwała te tereny przez ponad 250 lat. Tatarzy sprowadzili się na te ziemie w 1679 r. gdy król Jan III Sobieski nadał tutaj ziemię rotmistrzowi Samuelowi Romanowskiemu oraz jego żonie Reginie z Kieńskich. Krótko po nadaniu wybudowano we wsi meczet i założono cmentarz (mizar), którego duże fragmenty zachowały się do dzisiaj. W sierpniu 1915 r., podczas odwrotu wojsk rosyjskich budowla została spalona przez Kozaków.

W 1921 r. ostatni tatarski duchowny Maciej Bajrulewicz przekazał mieszkańcom plac po meczecie pod budowę szkoły. Miejscowa społeczność w 1928 roku na tym placu ufundowała pomnik na 10-tą rocznicę odzyskania niepodległości. Budynek szkoły został wybudowany dopiero po II wojnie światowej. Placówka funkcjonowała do 2016 roku. W 2018 roku teren wraz z budynkiem po szkole Wójt Gminy Łomazy wraz z Radą przekazali w użyczenie miejscowemu stowarzyszeniu.

Łukasz Węda

Kategorie
Bez kategorii

Dofinansowanie działań

Gmina Łomazy przyznała Stowarzyszeniu Rozwoju Miejscowości Studzianka dotacje w ramach realizacji zadań publicznych na 2023 rok

https://uglomazy.bip.lubelskie.pl/upload/pliki/winiki23.pdf

3200 zł na bieg XII Tatarska Piątka i biegi dla dzieci

4000 zł na działania kulturalne

Kategorie
Bez kategorii

Odszedł Witold Kowalewski

Foto. Anna Lewkowicz

18 stycznia 2023 roku w wieku 74 lat odszedł na zawsze Pan Witold Kowalewski.  

Zmarły był w przeszłości Radnym Gminy Łomazy w latach 1990-1994. Rada wybrała go jako przedstawiciela do ówczesnego Sejmiku Wojewódzkiego.

 

Wspominam go bardzo serdecznie. Znałem go od dziecka, ponieważ jego córka Barbara uczęszczała ze mną do szkoły podstawowej. Zawsze interesował się lokalną społecznością i historią miejscowości Studzianka.  Był jednym z pierwszych mieszkańców z którym dzieliłem się lata temu informacjami o poszukiwaniach w archiwach dotyczących Studzianki. Wiedział bardzo dużo o naszej miejscowości. To dzięki niemu odnalazłem akt przekazania placu po meczecie w Studziance pod budowę miejscowej szkoły z 1921 roku. Angażował się społecznie a przede wszystkim rzeźbił w kamieniu i drewnie.  Rękodzieło artystyczne którym się zajmował od lat budziło podziw i zainteresowanie wielu osób. Na długo zostanie w pamięci sytuacja gdy przyjechaliśmy do niego z Panią z Radia Lublin aby nagrać materiał o jego talencie artystycznym. Wielki podziw wzbudziła w nas rozmowa jaką prowadził z…. kamieniami. Tak mówił do nich jak je dokładnie rozłupywał i krzesał. Miał po prostu to tego dar. Był jednym z członków komitetu założycielskiego Stowarzyszenia Rozwoju Miejscowości Studzianka w 2007 roku. Strzelał też z nami nie raz pod świetlicą z łuku. Co roku kibicował zawodnikom biegu Tatarska Piątka.

Jako osoba ciekawa świata często przemierzał okolice na rowerze, a kraj na motorze. Jego pasją były motocykle o których często opowiadał. Relacjonował swoje wyjazdy, które rozpoczynał jak tylko pogoda pozwalała. Tyle miał jeszcze planów i zamierzeń, których już nigdy na ziemi nie zrealizuje. Niech spoczywa w pokoju.

Sekretarz Gminy Łomazy Pani Marianna Łojewska tak oto mówi o współpracy z Panem Witkiem. Zawsze oddany temu co robił. Bywał na każdym zebraniu. Cieszył się szacunkiem i zaufaniem społecznym. Nie licytował się a jak jechał coś zrobić to działał nawet z nadwyżką. Relacjonował posiedzenia zarządu Sejmiku Województwa na posiedzeniach rady Gminy Łomazy. Uważam go za bardzo dobrego samorządowca. Wiedział dlaczego przyszedł do Rady Gminy. Często zapraszam do siebie do Studzianki Radę Gminy na spotkania. 

Były Przewodniczący Rady Gminy Łomazy Pan Zdzisław Kozysa został zaskoczony śmiercią Pana Witolda. Po chwili zastanowienia podkreśla bardzo dobrą współpracę z Witoldem Kowalewskim. Zaznacza, fakt, że to jego Rada Gminy pierwszej kadencji wybrała na delegata do Sejmiku Wojewódzkiego w 1990 roku. To dla niego znaczyło wiele.  Wspomina i rozmowy z Panem Witoldem podczas spotkań na lokalnych targowiskach i ubolewa, że już do nich nie dojdzie.

Witold Kowalewski urodził się w 1948 roku w Studziance z Władysława i Jadwigi z domu Kożuchowskiej. Jego ojciec przyszedł na świat 12 września 1915 roku w Studziance z rodziców Aleksandra i Rozalii z domu Dyrda. Dziadkowie zmarłego pobrali się 8/21 lutego 1911 roku. W akcie ślubu czytamy:  Aleksander Kowalewski lat 29 zamieszkały w Szenejkach  syn Ludwika i Anastazji Szenejko ożenił się z Rozalią Dyrdą lat 20 pochodzącą z Curyna córką  Piotra i Marii z Kamińskich. Aleksander Kowalewski urodził się w Szenejkach 22 listopada 1886 roku Z kolei pradziadek Ludwik urodził się w Łomazach w 1838 roku jako syn Jana.

                        Tekst  Łukasz Węda 

 

Kategorie
Bez kategorii

Zmarła najstarsza mieszkanka Studzianki

17 stycznia 2023 roku zmarła w wieku 95 lat Marianna Wołoszko z domu Lubańska. Była to najstarsza mieszkanka Studzianki.

Urodziła się w Janówce 16 lutego 1927 roku jako córka Antoniego i Antoniny Owczaruk.  Była żoną Władysława Wołoszko urodzonego  26 czerwca 1917 roku. Niech spoczywa w pokoju.

Rodzina Wołoszko przybyła do Studzianki z Kopytowa a pochodziła z miejscowości Jamielnik z okolic Stoczka Łukowskiego. Rodzicami Władysława byli Szymon urodzony 19 października 1895 roku w Jamielniku. Ożeniony był z Franciszką Soćko urodzoną  10 marca 1897 w Jamielniku. Szymon Wołoszko był synem Wojciecha i trzeciej żony Rozalii z Bieńków. Jego ojciec Wojciech Wołoszka przyszedł na świat w parafii Tuchowicz jako dziecko Antoniego i Anny. Zawarł związek małżeński z Rozalią 23 stycznia 1888 roku w parafii świętej Marii Magdaleny w miejscowości Tuchnowicz. Pierwszą jego wybranką była Rozalia Machniak z która związał się w 1878 roku w Stoczku Łukowskim. Potem ożenił się Józefą Plak z którą ślub wziął w 1883.  Zmarła ona 27 października 1887 roku.

Dziadkiem Szymona, który dał początek rodzinie Wołoszków w Studziance był Antoni Wołoszka ożeniony 9 lutego 1852 roku w parafii Tuchowicz z Anna Drosiak. Idąc dalej w wywodzie tej rodziny należy wskazać, ze rodzice Antoniego to Maciej i Franciszka z Mickiewiczów [Nickowicz,Mickowicz],którzy wzięli ślub w 1824 roku. Antoni urodził się w 1825 roku. Z kolei rodzicami Macieja byli Marcin i Jadwiga Gościej.

a
Kategorie
Bez kategorii

Nie żyje Pan Antoni Kraśniewski

Z naszej społeczności odeszła kolejna osoba. 16 stycznia 2023 roku w wieku 76 lat zmarł Pan Antoni Kraśniewski. Wyrazy współczucia rodzinie. Niech spoczywa w pokoju. Wieczny odpoczynek racz mu dać Panie.

Różaniec w intencji zmarłego odbędzie się 18 go stycznia 2023 roku o godz. 17:00 oraz w dniu pogrzebu 19 stycznia 2023 roku o godzinie 13:00 w kaplicy Domu Pogrzebowego „HADES” przy ulicy Wisznickiej Łomazach.  Wyprowadzenie nastąpi o godz. 13:30 do kościoła p.w. Św. Apostołów Piotra Pawła gdzie zostanie odprawiona Msza Święta Żałoba.

Kategorie
Bez kategorii

Zmarł Henryk Daniewicz

Henryk Daniewicz odszedł 13 stycznia 2023 pozostawiając owdowiałą żonę Wandę. Pogrzeb odbędzie się w Łomazach 16 stycznia 2023 roku o 13:30
Urodził się  2 maja 1938 roku w Studziance. Pełnił funkcję sołtysa Sołectwa Studzianka Angażował się społecznie.

Miał trzy starsze siostry: Franciszkę, Irenę i Halinę. Rodzice jego Franciszek i Janina Owczaruk córka Jana i Marii z  Arseniuków z Ortela Królewskiego związek małżeński zawarli w Łomazach 13 czerwca 1928 a ślubu udzielił im Jan Zegier.  Janina zmarła 20 czerwca 1989 roku w Studziance. Franciszek Daniewicz urodził się 20 listopad/3 grudnia 1903 roku.

Dziadowie Henryka był Jan i Helena z Józefaciuków. Ślub zawarli 19 października/2 listopada 1902 mieli dzieci: Aleksander zmarł 20 lutego 1921  w wieku 75 lat pozostawiając owdowiałą Paulinę z d. Grom. Ich dzieci to: Jan, Stefan, Anna, Marcela, Teodor i Maria.

Jan Daniewicz byłe synem Bazylego i Justyny z Bieleckich.
Helena Józefaciuk to córka Piotra i Marianny z Mazurków

Bazyli urodził się w Łomazach 17 kwietnia 1839 z ojca Maksyma i Katarzyny Kaczanowskiej i ochrzczony został w obrządku unickim

Maksymilian Daniewicz  był synem Konstantego i Marty z domu Hruszko urodzonym w 1799 roku. Ożenił się 20 listopada  1831 z Katarzyną  Kaczanowicz córką Prokopa i Kseni

Kategorie
Bez kategorii

Zabawa karnawałowa

Kategorie
Bez kategorii

III Zimowa Tatarska Piątka – zapisy ruszyły

Zapraszamy na bieg terenowy na dystansie 5 km, po trasie wymagającej, typowo crossowej: po lasach o urozmaiconym terenie i z podbiegiem naokoło cmentarza tatarskiego. Zapisy tutaj https://dostartu.pl/zimowa-tatarska-piatka-v8474

Kategorie
Bez kategorii

Badania na Meczecisku

22 grudnia 2022 roku w Studziance na tzw. Meczecisku przy byłej szkole rozpoczęły się badania georadarowe przez profesora Fabian Welca.  Działanie jest wykonywane w ramach  realizacji projektu Narodowego Instytutu Konserwacji Zabytków  pn. „Badania georadarowe na terenie Meczeciska w Studziance”. Mimo trudnych warunków pogodowych po odśnieżeniu terenu udało się wykonać prace.  Sporządzona została  dokumentacja fotogrametryczna obszaru badań. Przeprowadzono badania georadarowe i pomiary mające na celu potwierdzić dokładną lokalizację historycznego meczetu. Teraz potrwa analiza i interpretacja badań. Uzyskane wyniki będą przydatne do dalszych badań archeologicznych, a w konsekwencji wykorzystane prze pracach rekonstrukcyjnych tatarskiej świątyni lub rewitalizacji terenu.
Prace są finansowane przez Narodowy Instytut Konserwacji Zabytków w Warszawie w partnerstwie z Gminą Łomazy i Stowarzyszeniem Rozwoju Miejscowości Studzianka.

Tzw. Meczecisko, zlokalizowane w miejscowości Studzianka w gm. Łomazy. Zajmuje szczególne miejsce w historii regionu i lokalnej społeczności. To tutaj do 1915 roku stał meczet – świątynia tatarska. Obiekt oddany do użytku został do użytku blisko sto lat wcześniej. Świątynia pełniła ważną rolę w życiu tatarskiej społeczności tzw. dżemiatu, która zamieszkiwała te tereny przez ponad 250 lat. Tatarzy sprowadzili się na te ziemie w 1679 r. gdy król Jan III Sobieski nadał tutaj ziemię rotmistrzowi Samuelowi Romanowskiemu oraz jego żonie Reginie z Kieńskich. Krótko po nadaniu wybudowano we wsi meczet i założono cmentarz (mizar), którego duże fragmenty zachowały się do dzisiaj. W sierpniu 1915 r., podczas odwrotu wojsk rosyjskich budowla została spalona przez Kozaków.

W 1921 r. ostatni tatarski duchowny Maciej Bajrulewicz przekazał mieszkańcom plac po meczecie pod budowę szkoły. Miejscowa społeczność w 1928 roku na tym placu ufundowała pomnik na 10-tą rocznicę odzyskania niepodległości. Budynek szkoły został wybudowany dopiero po II wojnie światowej. Placówka funkcjonowała do 2016 roku. W 2018 roku teren wraz z budynkiem po szkole Wójt Gminy Łomazy wraz z Radą przekazali w użyczenie miejscowemu stowarzyszeniu.

 

Tekst: Łukasz Węda

fot, Mirosław Węda

Kategorie
Bez kategorii

Tradycje wigilijne w Studziance

W świetlicy w Studziance z inicjatywy Moniki Dziobek odbyło się dzisiaj spotkanie mające na celu przypomnienie i popularyzację tradycji wigilii Świąt Bożego Narodzenia.Udział w nim wzięli mieszkańcy gminy Łomazy. Samorząd reprezentowali Pani Sekretarz Marianna Łojewska i Radny Grzegorz Wysocki. Miejscowe gospodynie przypomniały dawne potrawy wigilijne prowadząc warsztaty ich przygotowywania. W kuchni dowodziły Panie Mirosława Brodacka i Teresa Dziobek, które były wspierane przez inne osoby. 

Robiły kisiel z owsa, kutię, kluski z makiem, fasolę cebulą, kapustę wigilijną z grzybami, zupę grzybową, groch z kapustą, rybę z warzywami, rybę w białym sosie, tradycyjny śledź, grzyby smażone,racuchy, makowiec i piernik oraz kompot wigilijny.

Dzieci pod kierunkiem instruktorek z Dokudowa Anny i Marioli wykonywały ozdoby, które następnie wieszały na choince. Z wycinanek powstał łańcuch samorządowy. 

Piękne prace z papieru, bibuły oraz słomy znalazły swoje miejsce na świątecznym drzewku.

W między czasie uczestnicy rywalizowali w grze warcaby. Turniej wygrał nieoczekiwanie Franciszek Jaśkiewicz. Miejsce drugie zajęła Danuta Kowaleńko, a trzecie Wojciech Jaśkiewicz. Laureaci zostali uhonorowani pucharami i dyplomami. Najmłodsi otrzymali owoce oraz słodkie upominki.

dalszej części nastąpiło śpiewanie kolęd z Zespołem STUDZIANCZANIE, przełamanie opłatkiem i degustacja przygotowanych posiłków podczas wspólnej Wigilii.

Kolędami i wspomnieniami dotyczącymi tradycji świątecznych z dawnych lat podzieliła się Pani Władysława Sawicka.

Dziękujemy wszystkim osobom zaangażowanym w przygotowanie tego przedsięwzięcia. 

Spotkanie odbyło się dzięki wsparciu Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Łomazach.

 

                                                                      Łukasz Węda

Kategorie
Bez kategorii

Nasi mieszkańcy na kiermaszu w Łomazach

11 grudnia 2022 roku mieszkańcy naszej miejscowości Mirosława Jaśkiewicz i Diana Wołoszko wzięli udział w świątecznym kiermaszu w sali GOKU w Łomazach. Panie zaprezentowały okazałe prace rękodzielnicze.

Foto fanpage FB GOK w Łomazach

Kategorie
Bez kategorii

Sylwester w Studziance

Zapraszamy na wyjątkową noc sylwestrową do Studzianki do miejscowej świetlicy. Zaczynamy o godzinie 19-tej.
Uczestnikom w cenie 230 zł za osobę lub 450 zł za parę oferujemy:
cztery ciepłe dania gorące, stół VEGE, wiejską dechę, 0,5l czystej lub winko na osobę, przystawki, przekąski, ziemne i ciepłe napoje, słodki kącik orz szampan o północy.
Zabawę w tanecznych i biesiadnych rytmach poprowadzi śpiewający DJ Małgorzata. Ponadto konkursy z atrakcyjnymi nagrodami z nagrodą główną wyjazdem do Budapesztu w 2023 roku. Zgłoszenia do 20.12.2022r. pod numerem telefonu 501 266 672. Ilość miejsc jest ograniczona

Kategorie
Bez kategorii

Spotkanie z tradycjami świątecznymi

Boże Narodzenie zbliża się wielkimi krokami. Zapraszamy do Studzianki na spotkanie z tradycjami związanymi z okazji nadchodzących świąt. Spotkanie, które rozpocznie się o godzinie 13 tej odbędzie się 18 grudnia 2022 roku w świetlicy.
Organizatorami wydarzenia są: Sołectwo Studzianka, Gmina Łomazy oraz Stowarzyszenie Rozwoju Miejscowości Studzianka przy udziale grupy śpiewaczej Studzianczanie oraz wsparciu Gminnej Komisji Rozwiązywania Problemów Alkoholowych w Łomazach.

Kategorie
Bez kategorii

Zmarł ksiądz Jan Arseniuk

Ksiądz kanonik Jan Eugeniusz Arseniuk odszedł 5 listopada 2022 roku w Białej Podlaskiej. Fot. z www.podlasie24.pl

Ks. kan. Jan Eugeniusz Arseniuk urodził się 20 listopada 1947 r. w Studziance z ojca Tadeusza i matki Ireny z domu Nowak. W Studziance ukończył Szkołę Podstawową. Potem wstąpił do Niższego Seminarium Duchowne Księży Oblatów w Markowicach. W tym czasie ukończył Liceum Ogólnokształcące w Bydgoszczy. Odbył nowicjat i wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego Księży Oblatów (1966-1968).

Formację kontynuował w Wyższym Seminarium Duchownym w Siedlcach. Święcenia diakońskie otrzymał w Siedlcach 2 czerwca 1973 r., a kapłańskie zaś przyjął w Siedlcach 1 czerwca 1974 r. z rąk ks. bp. Jana Mazura. Został inkardynowany do Diecezji Drohiczyńskiej na mocy Bulli Jana Pawła II „Totus Tuus Poloniae Populus” (25.03.1992).

Kolejne miejsca pracy wypełniały wikariaty w parafiach: Adamów (1974-1976), Wisznice (1976-1979), Siedlce – św. Stanisława (1979-1982), Paszenki (wikariusz zarządca – 1982).

Urząd proboszcza pełnił w parafiach: Paszenki (1982-1989), Łazówek (1989-1993), Kożuchówek (1993-2000), Platerów (2000-2005), Rozbity Kamień (2005-2011). W roku 2011 przeszedł na emeryturę.
Pełnił następujące urzędy i funkcje diecezjalne: notariusz Sądu Biskupiego w Drohiczynie (1995-1997), członek Komisji ds. administracji i finansów I Synodu Diecezji Drohiczyńskiej (1995-1997), sędzia diecezjalny Sądu Biskupiego w Drohiczynie (od 1998), członek Rady Duszpasterskiej (1998-2009), członek Diecezjalnej Komisji Architektoniczno-Budowlanej (1998-2014), członek Komisji ds. budowy ołtarza i sektorów Diecezjalnego Komitetu Organizacji Pielgrzymki Jana Pawła II do Drohiczyna (1998-1999), wicedziekan Dekanatu Sarnackiego (2003-2004), kapelan strażaków w Dekanacie Sarnackim (2004-2005), dziekan Dekanatu Sarnackiego (2004-2005). W roku 1995 otrzymał tytuł magistra prawa kanonicznego.

Za swoją posługę i postawę kapłańską otrzymał Krzyż Papieski Diecezji Drohiczyńskiej (2009). Został kanonikiem honorowym Drohiczyńskiej Kapituły Katedralnej (2010).

Pogrzeb zaplanowano na 10 listopada 2022 roku w Katedrze Siedleckiej na godzinę 13;30 a następnie ciało spocznie na Cmentarzu Janowskim (ul. św. Faustyny Kowalskiej 37) w Siedlcach.

Materiał za https://www.podlasie24.pl