8 września 2025 roku w wieku 82 lat odeszła z naszej społeczności Pani Wanda Panasiuk z domu Wilbik. Różaniec w intencji Zmarłej odbędzie się 10 września 2025 roku o godzinie 18:00 w kaplicy Domu Pogrzebowego „Hades” w Łomazach. Pogrzeb będzie miał miejsce 11 września 2025 roku w kościele w Łomazach o godzinie 13:00 odmówiony zostanie różaniec a o 14:00 będzie sprawowana msza święta. Zmarła spocznie na cmentarzu parafialnym w Łomazach. Niech spoczywa w pokoju.
Wanda Panasiuk urodziła się jako córka Ewarysta Wilbika i Władysławy Krasy 4 grudnia 1942 roku w Studziance. Jej ojciec Ewaryst Wilbik był synem Stanisława i Heleny Mikołajczyk (Mikołajczak) urodzonym 6 marca 1917 roku w Studziance. Babcia jej zaś Władysława z domu Krasa córka Aleksandra i Zofii Kunki pochodziła z Woli Dubowskiej, a przyszła na świat 10 maja 1918 roku. Wyszła za Stanisława Wilbika 16 lutego 1909 roku.
Stanisław Wilbik to syn Adama i Jadwigi z Krzymowskich urodzony w Studziance 1 października 1882 roku.
Adam Wilbik ślub wziął w 1880 roku w parafii świętej Anny w Białej Podlaskiej. Urodził się 24 grudnia 1840 roku w Olszynie koło Pratulina z ojca Mikołaja strażnika lasów radziwiłłowskich.
Mikołaj Telenty Piotr Wilbik był zaś dzieckiem Bonawentury i Anieli Gutowskiej urodzonym 14 września 1813 roku w Studziance pod numerem 8. Z kolei rodzicami Bonawentury urodzonego w 1770 roku w Sworach byli Jan i Marianna z Krzymowskich. Bonawentura Wilbik zmarł 19 marca 1832 roku,
Ciekawostką jest niewątpliwie fakt, że Mikołaj Wilbik jest wspólnym przodkiem łączącym rodzinę zmarłej Wandy z rodziną Wilbików mieszkającą obecnie w Studziance. Jak to wygląda w skrócie? Otóż Mikołaj Wilbik w wieku 19 lat ożenił się 19 czerwca 1832 roku z szesnastoletnią wówczas Anną z Tymińskich córką Wojciecha i Marianny z Jemiołowskich zamieszkałą w Łomazach. Jeden z synów Mikołaja -Józef w 1869 roku zawarł związek małżeński z Antoniną Stefańską i z tego małżeństwa miał syna Piotra. Tenże Piotr w 1898 roku powiedział sakramentalne TAK dla Aleksandry Szmurło. Z ich związku narodził się Nikodem Ewaryst Wilbik 15 stycznia 1909 roku (zmarł 22 lutego 1992 w Białej Podlaskiej). Dalej jednym z synów Nikodema i Bolesławy Golczewskiej był Władysław Wilbik.
Oprac. Łukasz Węda na podstawie akt hipotecznych, metrykalnych, meldunkowych i rejestrów.
Wójt Gminy Łomazy i Sołtys Sołectwa Studzianka zapraszają mieszkańców na zebranie soleckie, które odbędzie się 21 września (niedziela) 2025 roku o godzinie 18:00 w miejscowej świetlicy.
Celem spotkanie będzie omówienie potrzeb mieszkańców i rozdysponowania środków w ramach funduszu sołeckiego na 2026 rok. Zachęcamy wszystkich mieszkańców do aktywnego udziału w zebraniach oraz zgłaszania propozycji działań, które przyczynią się do rozwoju naszych miejscowości i poprawy jakości życia lokalnej społeczności.
Na terenie gminy Łomazy pojawiły się wyjątkowe witacze dożynkowe, które wprowadziły nastrój Dożynek Gminnych, które odbyły się 24 sierpnia 2025 roku w Łomazach
Mieszkańcy Studzianki przyłączyli się do gminnej akcji przygotowania dożynkowych witaczy. Dzięki zaangażowaniu społeczności lokalnej powstały trzy witacze: pałac, flaszka i piesek.
Jak podają Organizatorzy tego przedsięwzięcia Łomaskie Stowarzyszenie Rozwoju witacze „to piękna tradycja i dowód na to, jak zgrana i twórcza jest nasza lokalna społeczność! Wasz wkład i zaangażowanie sprawiają, że gmina nabiera niepowtarzalnego, dożynkowego klimatu! Każdy z witaczy to małe dzieło sztuki ludowej.
Liczymy, że w kolejnych latach witaczy będzie jeszcze więcej i zapoczątkowane działania staną się swego rodzaju tradycją i promocją.
Pałac w wykonaniu rodziny Olichwirowiczów. Fot. Łukasz Węda
Butelka dożynkowa rodzina Fuksów. Fot. Anna Szostakiewicz
Mieszkańcy Studzianki uczestniczyli w gminnym święcie plonów które odbyło się 24 sierpnia 2025 roku w Łomazach.
Koło Gospodyń Wiejskich „Na wesoło”, Sołtys Sołectwa Studzianka Stanisław Dziobek, Rada Sołecka przy wsparciu mieszkańców przygotowali piękny i okazały wieniec oraz stoisko promujące kulinarne przysmaki ze Studzianki.
W trakcie dożynek pomogli strażacy z OSP Studzianka niosąc wieniec oraz grupa wokalna „Studzianczanie”.
Zaangażowanie mieszkańców tak podsumował sołtys Stanisław Dziobek:,, Drodzy Mieszkańcy Studzianki i członkowie KGW! Serdecznie dziękuję Wam za ogromny trud i wielkie zaangażowanie przy organizacji naszego dożynkowego stoiska, za upleciony wieniec oraz za cierpliwe zbieranie każdego kłosa. Bez Waszej pracy byłoby… pusto, smutno i głodno! Stoisko wyglądało rewelacyjnie, wieniec był koroną naszej wsi. Dziękuję, że potraficie łączyć tradycję z humorem, a ciężką pracę z dobrą zabawą. Z takim zespołem jak Wy – Studzianka zawsze będzie błyszczeć na mapie regionu!”.
Młodzież ze Studzianki przy pomocy Grzegorza Puczki z Terespola w minione wakacje dokonała konserwacji dwóch murali. Aktywiści wykonali prace zabezpieczające i porządkujące.
Malowidła powstały w 2018 roku w ramach realizacji grantu z dofinansowania z środków Fundacji Orlen. Są one wizytówką i niezwykłym elementem promocyjnym naszej miejscowości. Na zdewastowanych wtedy przystankach autobusowych powstały trzy murale: tatarski, kajakowy i studnia z muzeum.
Mural na przystanku tatarskim w centrum miejscowości wskutek warunków atmosferycznych ulegał zniszczeniu i wymagał zabezpieczenia. W tym celu ściana z tatarskim koniem została całkowicie odrestaurowana. Na drugim muralu w kierunku Ortela Królewskiego zmianie uległ adres witryny internetowej miejscowości Studzianka oraz zostały odmalowane ściany. Ponadto odmalowano napis Stowarzyszenia zmieniając kolorystykę.
Ponadto wykoszona została trawa wokół przystanków oraz posprzątane niestety nagminnie wyrzucane śmieci. W prace zaangażowali się społecznie Mikołaj Wysocki, Mirosław Weda, Adrian Niedźwiedź i Mateusz Niedźwiedź.
Powyższy tekst jest wytworem myśli intelektualnej. Wszelkie treści wyżej przedstawione są objęte prawem autorskim i podlegają ochronie na mocy „Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych” z dnia 4 lutego 1994 r. (tekst ujednolicony: Dz.U. 2006 nr 90 poz. 631). Kopiowanie, przerabianie, przetwarzanie, rozpowszechnianie tych materiałów w całości lub w części bez zgody autora jest zabronione oraz podlega karze.
TAK TAK TAK zaczęło się. Od lat powtarzałem, że wielkie rzeczy w Studziance dopiero przed nami. Rozpoczęła się długa procedura polegająca na wpisaniu cmentarza tatarskiego w Studziance wraz z innymi – uwaga, to nie żart – na światową listę UNESCO. (…) Lata popularyzacji, dbałości, opieki i promocji nie idą na marne. Cieszę się, że jesteśmy małą częścią tego procesu – Łukasz Węda
Ukazał się podwójny numer kwartalnika „Echo Studzianki. W bieżącym wydaniu jak zawsze nie zabrakło wspomnień.Tym razem refleksją o Studziance, pobycie w niej oraz rodzinie Gruszeckich podzieliła się Pani Renata Barciś – córka Lucji Duch z domu Gruszeckiej z Jeleniej Góry.
Opisujemy mieszkańców Studzianki sprzed 100 lat. Relacjonujemy minione wydarzenia. W cyklu nazwiska ze Studzianki opisujemy rodowód rodzin Bojarczuków i Kowaleńków.
Informujemy, o sukcesach plastycznych i sportowych najmłodszych mieszkanek: Zuzanny, Laury i Alicji. Ponadto Studzianka w Starej fotografii.
Czasopismo tworzą Małgorzata Maksymiuk-Stefaniuk i Łukasz Węda przy współpracy Sławomira Hordeuka oraz Mariusza Maksymiuka (Radio BiPeR). Zachęcamy do lektury pobierz
Rozpoczynamy realizację grantu „Wakacyjna AktywAkcja” ze środków Fundacji Polskiego Funduszu Rozwoju polegającego na nauce łucznictwa tradycyjnego dla dzieci i młodzieży w wieku 6-19 lat w czasie tegorocznych wakacji. Zajęcia rozpoczynają się 12 lipca 2025 o godzinie 17:00 przy świetlicy w Studziance. Program zajęć obejmuje poznanie rodzajów łuków, dekalogu łucznika, zakładanie cięciwy, samodzielne wyrabianie strzał. W trakcie ćwiczeń uczestnicy poznają zasady posługiwania się łukiem. Będą oddawać strzały równymi sposobami oraz do różnych celów w terenie. Zajęcia nawiązują do tatarskiej przeszłości Studzianki.Na koniec odbędzie się turniej podsumowujący z nagrodami. Liczba miejsc jest ograniczona.Warsztaty będą odbywać się w dwóch grupach w Studziance i na stadionie w Łomazach. Chętnych zapraszamy do zapisów 501266672 lub stowarzyszeniestudzianka@gmail.com do 10 go lipca 2025. Zajęcia są bezpłatne.
Łucznictwo to wspaniała pasja, która zaszczepiona od najmłodszych lat może stać się ulubionym sportem maluchów na całe życie. Trzeba jednak zaznaczyć, że łuki to w dalszym ciągu broń, która może być stosunkowo niebezpieczna. Pierwsze modele łuków powstawały już 35 tys. lat temu.
Łucznictwo kształtuje zdyscyplinowanie, samodzielność, opanowanie i wpływa na poprawę koncentracji zwłaszcza młodego człowieka. Wpływa ono także na wychowawczą funkcję tej dyscypliny. Jest to zupełnie inna forma spędzania wolnego czasu niż dotychczas spotykane. W terenie uczestnicy będą ustawiać cele 3D tak aby stworzyć ścieżkę łuczniczą. W jej zakres wejdą zagadki łucznicze do rozwiązywania.
Koordynatorem projektu jest nasz łucznik Mikołaj Wysocki.
Mieszkanki Studzianki Laura Kowaleńko i Alicja Węda z Przedszkola Samorządowego w Łomazach z grupy „Misie” zostały wyróżnione w wojewódzkim konkursie plastycznym „Bocian w krajobrazie” zorganizowanego przez Zespół Lubelskich Parków Krajobrazowych Oddział w Białej Podlaskiej, którego motywem przewodnim był oczywiście bocian.
Jak podaje placówka na swoim fanpage na fb: „Bocian zwiastuje wiosnę i jest symbolem szczęścia. Pojawia się w książeczkach dla najmłodszych dzieci. Wiosną możemy spotkać go spacerującego po polach, łąkach, a jego gniazda są nieodłącznym elementem krajobrazu naszych wsi.”
Ogłoszenie wyników nastąpiło 30 maja 2025 roku na Paradzie Bociana Białego z Parkami Krajobrazowymi w Amfiteatrze w Białej Podlaskiej. Obie wyróżnione otrzymały dyplom i nagrodę rzeczową. To ogromny sukces tych trzylatków zwłaszcza, że na konkurs wpłynęło 1270 prac z całego województwa lubelskiego. Opiekunem grupy i inspiratorem do powstania tych prac konkursowych jest Pani Anna Zydlewska. Serdeczne gratulacje.
Warto przytoczyć opis Zyty Chajkaluk dotyczący bocianów zaczerpnięty z Lubelskiego Parku Krajobrazowego. 31 maja obchodzimy Dzień Bociana Białego. Został on utworzony w 2003 roku z inicjatywy Polskiego Towarzystwo Przyjaciół Przyrody „pro Natura” we Wrocławiu. Święto to ma na celu popularyzację wiedzy na ten temat życia bocianów, a przede wszystkim uświadomienie zagrożeń dla tego gatunku. Bocian biały jest jednym z najbardziej znanych i lubianych gatunków ptaków w Polsce. Największe zagęszczenie tego gatunku występuje w północno-wschodniej i wschodniej Polsce. Polskie bociany są pod ścisła ochroną i należą do gatunku, który wymaga ochrony czynnej. Intensyfikacja rolnictwa i osuszanie terenów podmokłych, kolizje z liniami energetycznymi oraz zmiany klimatyczne to czynniki mające negatywny wpływ na populację tego gatunku. Ochrona bociana białego to nasza wspólna sprawa. Szczególny ukłon kierujemy w stronę zakładów energetycznych za wkład włożony w ochronę czynną gniazd bocianich.
Co 10 lat odbywa się Międzynarodowy spis bociana białego, który umożliwia kontrolę nad liczebnością gniazd tego ptaka. Wg danych ze spisu z 2024r. szacuję się, że w Polsce gniazduje u nas ok. 45 tys. par bocianów co stanowi 1/6 populacji światowej.
Pracownicy ZLPK w 17 parkach krajobrazowych i 6 OCH wchodzących w skład Zespołu doliczyli się 1405 gniazd bociana białego i 2126 młodych. Najbliżej Białej Podlaskiej leży PK „Podlaski Przełom Bugu” i to właśnie w tym parku występuje największe zagęszczenie gniazd bocianich (z 224 gniazd bociana białego zostało wyprowadzonych 351 młodych).
Najmłodsi z terenu gminy Łomazy uczestniczyli w niezwykłej wycieczce do Sopotu oraz Gdańska podczas Dnia Dziecka. Taką atrakcję zapewniło Stowarzyszenie Rozwoju Miejscowości Studzianka.
Blisko 70 uczestników liczył wyjazd dzieci młodzieży i rodziców nad polskie morze. Najmłodsze pociechy miały 1,5 roku. Wczesnym rankiem skoro świt należało wstać po godzinie 3-ej aby zdążyć na pociąg z Białej Podlaskiej do Warszawy. Kilka minut przed 5tą. wszyscy przybyli na zbiórkę na bialski peron. Półtorej godziny jazdy do Warszawy Wschodniej szybko minęło. Następnie była godzinna przesiadka podczas której można było zregenerować siły porannym posiłkiem. Potem wszyscy wsiedli w szybki pociąg pendolino do Sopotu. Nikomu nie przyszło do głowy aby spać. Dzieci zwiedzały pojazd przechodząc wagon za wagonem w poszukiwaniu strefy ciszy. Niektóre grały w gry a inne podziwiały widoki za oknem.
Warto zaznaczyć, że dla wielu osób przejazd pociągiem okazał się debiutem w podróżowaniu tym środkiem lokomocji. W Sopocie spacerkiem przez popularny monciak koło krzywego domku grupa udała się na plażę.
Niektórzy mieli okazje zobaczyć morze po raz pierwszy. Po zapoznaniu się z piaskiem i wodą. która okazała się słona na wszystkich czekał spacer po sopockim molo. Następnie kolejką miejską wycieczka przeniosła się Gdańska. W tym mieście spacerując uliczkami podziwiano stare miasto. Grupa przemaszerowała nad rzeką Motławą obok popularnego Żurawia na Długi Targ.
Zmęczenie dawało się już we znaki zwłaszcza tym najmłodszym. Jednak wszyscy dzielnie sobie radzili. Odpoczynek przy pomniku Neptuna na lody trochę zregenerował tych zmęczonych. Wszyscy wrócili do sił po zjedzeniu obiadu i mogli udać się na salę zabaw. W centrum rozrywki dzieci bardzo odżyły i dały upust swoiej energii. W między czasie dorośli dopełnili obywatelskiego obowiązku udając do lokalu wyborczego. Czas bardzo szybko mijał i należało wracać. Z dworca Gdańsk Główny przepełnionym pospiesznym pociągiem wycieczka dojechała do Warszawy. Ostatni odcinek do Białej Podlaskiej upłynął już dla większości na odpoczynku.
Wyjazd okazał się ciekawą alternatywą na aktywne spędzenie Dnia Dziecka. Grupa okazała się bardzo zdyscyplinowana i odpowiedzialna. Wycieczka została dofinansowana przez Gminę Łomazy w ramach zadania zleconego oraz środków Stowarzyszenia Rozwoju Miejscowości Studzianka.
Miejscowość Studzianka, znana szeroko jako miejsce upamiętniające i promujące dawne rody Tatarów, została wzbogacona o drewnianą rzeźbę tatarskiego łucznika.
Drewniana rzeźba na postumencie z tego samego materiału, która pojawiła się na Meczecisku na placu szkolnym w Studziance (do 1915 r. stał tu meczet – świątynia tatarska), ukazuje tatarskiego łucznika. Została wykonana przez Czecha Igora Kucierę, Ukraińca Sergeya Kudryavtseva oraz Polaka Mirosława Grabowskiego.
Ten nowy element promocji walorów turystycznych Studzianki oraz gminy Łomazy został przekazany przez Stowarzyszenie Rzeźbiarzy Polskich z Nepli, skupiających rzeźbiarzy z całego świata.+
– To Tatar, oryginalny wojownik strzelający z łuku. Wszystkie elementy są odwzorowane dokładnie według tego, jak wyglądali i czym posługiwali się tatarscy żołnierze. Tę rzeźbę udało się wykonać trzem rzeźbiarzom w ciągu trzech tygodni – podał szczegóły prezes Stowarzyszenia Rzeźbiarzy Polskich Mirosław Grabowski. Wyjawił, że największą trudność w odwzorowaniu oryginalnego stroju wojownika sprawiły jego buty. Warto zwrócić uwagę na takie detale, jak łuk, strzała z ptasimi piórami, czy też koński ogon na hełmie wykonany z naturalnego końskiego włosia. Bogactwo szczegółów i sam pomysł powstania rzeźby, to wyjątkowy element kultywowania tradycji i przybliżania jej współczesnym pokoleniom. – To cudowna sprawa. Taka współpraca opiera się na tym, co kochamy. My kochamy drewno i pracę nad nim, kochamy stworzyć z tego drewna coś, co nie pójdzie do pieca, a będzie służyło, wyznaczało kolejne kierunki naszego działania i tworzyło fantastyczną reklamę dla naszego regionu. To jest dla nas najważniejsze, ponieważ wschodnia Polska jest bardzo zaniedbana turystycznie, a w tej chwili się na to otwiera, co jest bardzo widoczne na przykład w parku w Neplach, gdzie można zobaczyć różnorakie rzeźby z drewna, poczynając od zwierząt, po rzeźbione stoły i ławy.
– Drewniany posąg tatarskiego łucznika to symbol upamiętnienia Tatarów, którzy tutaj mieszkali i walczyli też za Polskę. Ta rzeźba ufundowana przez Stowarzyszenie Rzeźbiarzy Polskich stanie na Meczecisku, w miejscu symbolicznym i będzie stanowiła walor promocyjny podczas robienia zdjęć. Ma stanowić atrakcję turystyczną – wyjaśnił prezes Stowarzyszenia Rozwoju Miejscowości Studzianka Łukasz Węda. Pomysł wykonania rzeźby zrodził się wśród członków stowarzyszenia z Nepli (gmina Terespol), którzy na co dzień wykonują liczne drewniane postacie historyczne. – Na jednym ze spotkań z przedstawicielami stowarzyszenia doszliśmy do wniosku, że taka rzeźba mogłaby stanąć w Studziance. W wyniku porozumienia i współpracy stowarzyszenie przekazuje nam dziś rzeźbę do Studzianki, by promować jej przeszłość tatarską i turystykę.
W Studziance warto odwiedzić zadbany cmentarz tatarski, upamiętniający mieszkańców, którzy żyli tu przez 200 lat, stanowiący główną wizytówkę turystyczną tej miejscowości. Odwiedzający mogą liczyć na ciekawe informacje przekazane przez oprowadzających po obiekcie przewodników przebranych w stroje tatarskie. O kulinaria bazujące na tatarskich przepisach dbają lokalne gospodynie. Zwiedzając Studziankę nie można pominąć wystawy stałej fotografii Sławomira Hordejuka, a ciekawą atrakcją są też gry terenowe i biegi tatarskie. Stowarzyszenie Rozwoju Miejscowości Studzianka wydaje własne czasopismo, w którym można przeczytać ciekawostki z kart tatarskiej historii miejscowości, jak również o tradycjach, jakie zostały w niej zapamiętane. W centrum wioski warto zatrzymać się przy wyjątkowym przystanku autobusowym, na którym widnieje mural upamiętniający Jana III Sobieskiego i czasy osadzenia się tu Tatarów. Społecznicy zadbali o oznakowanie miejsc związanych z historią i tradycją tatarską, to m.in. droga Januszówka, przy której mieszkał major Samuel Murza Januszewski, Meczecisko, Mizar, Tatarszczyzna, czyli ziemia należąca do społeczności tatarskiej, a także Czymbajowa Jama, zagłębienie, w którym ryby łowił Tatar Czymbajewicz.
– Ta rzeźba to kolejna atrakcja promująca Studziankę, która jest aktywna pod różnymi względami. Inni patrzą na mieszkańców Studzianki i ich aktywność z podziwem i zazdroszczą. Chętnie odwiedzają miejscowość, czy to przejażdżki rowerowe, czy zwiedzanie cmentarza tatarskiego – zauważył radny gminy Łomazy, mieszkaniec Studzianki Grzegorz Wysocki. Mieszkańcy Studzianki na czele z Łukaszem Wędą z sukcesem wykorzystali tatarską przeszłość swojej miejscowości do jej promowania i skupienia uwagi turystów. – Do tego potrzebni są ludzie, którzy znajdą jakieś ciekawe wątki, szczegóły. Każda miejscowość ma swoją historię, tylko nie w każdej mieszka Łukasz Weda! Potrzeba społeczników, którzy zajmą się takimi tematami.
– W tej chwili kwitnie chęć zwiedzania, szukania, grzebania w historii. Ta rzeźba to będzie fantastyczny element, miejsce do robienia zdjęć. Super pomysł! Myślę, że w miarę upływu czasu będą pojawiały się nowe pomysły, bo my nie siedzimy bezczynnie! – zapewniła skarbnik Stowarzyszenia Rozwoju Miejscowości Studzianka Mirosława Jaśkiewicz, i członkiem Zespołu „Studzianczanie”. Studzianka jest otwarta na turystów, gościnna i dla wszystkich ma otwarte serce. – Zapraszamy wszystkich. Chętnie przygotujemy potrawy tatarskie, prowadzimy często warsztaty kuchni tatarskiej dla różnych wycieczek, dla dzieci, młodzieży, osób dorosłych i seniorów. Cieszy się to dużą popularnością.
Wśród oferowanych w Studziance pyszności polecamy w szczególności pieróg tatarski, pieremiacze, czebureki i kołduny.
12 maja 2025 roku OSP Studzianka otrzymała wóz GBA 2,5/16 ratowniczo gaśniczy za pośrednictwem Wójta Gminy Łomazy Jerzego Czyżewskiego i Komendanta Gminnego Romana Stanilewicza od OSP Dokudów w gminie Biała Podlaska. Pojazd marki Jelcz został zakupiony przez Gminie Łomazy od Gminy Biała Podlaska i będzie służyć poprawie bezpieczeństwa mieszkańców gminy Łomazy.
9 maja 2025 roku do Studzianki trafiła rzeźba tatarskiego łucznika od Stowarzyszenia Rzeźbiarzy Polskich z Nepli. Ukazuje ona łucznika i będzie elementem promocji turystyki. Postać stanęła na Meczecisku na placu przy budynku po szkole.
8 maja 2025 roku o godzinie 17:55 na antenie TVP3 Lublin wyemitowany został program Pani Wiesławy Szymczuk „Historie niezapisane – Tatarska historia”z udziałem mieszkańców Studzianki. Oto link do reportażu:
Od dzisiaj tj. 6 maja 2025 roku nie dojedziemy do miasta Piszczac z Łomaz przez Studziankę i Ortel Królewski ze względu na remont drogi w tej miejscowości do ronda. Objazd do Piszczaca jest wyznaczony ze Studzianki drogą powiatową na Dokudów i Ortel Książęcy. Czas trwania prac jest uzależniony warunków pogodowych i tempa wykonywanych robót.
Po raz siódmy sztab Studzianka włączył się na terenie gminy Łomazy w ogólnopolską akcję Operację Czysta Rzeka.
W pierwszym terminie 5 kwietnia 2025r. ze względu na niską temperaturę i silnie wiejący wiatr udział wzięło tylko kilkanaście najwytrwalszych osób. Uczestnicy sprzątali Studziankę od mostu w Łomazach przez wieś w stronę Ortela Królewskiego. Następnie wsparci przez mieszkańców Koszoł ruszyli w stronę tej miejscowości. Przy drodze powiatowej jak co roku młodzież znalazła liczne butelki szklane, folie i plastiki. W lesie wśród śmieci były części plastikowe aut. Uczestnicy dotarli do świetlicy w Koszołach. Tego dnia zebrano 22 worki nieczystości i jeden zbiornik na paliwo z samochodu.
W drugiej odsłonie 26 kwietnia 2025r. pogoda znacznie dopisała, a frekwencja przekroczyła 130 wolontariuszy.Największe grono stanowili uczniowie Zespołu Placówek Oświatowych w Łomazach wraz z opiekunami. Sprzątali oni m.in. Korczówkę, Łomazy, Kozły, Huszczę, Stasiówkę. Zuchy i harcerze opanowali ulicę Lubelską i okolice stadionu w Łomazach. Potem udali się Sportową aby zebrać nieczystości w miejscowości Jusaki Zarzeka.Łomaskie Stowarzyszenie Rozwoju i OSP Łomazy uprzątnęli ulicę Lubelską przy obwodnicy. Poza tym zwozili wszystkie zebrane worki na punkt zbiórki. Grupa kajakowa ponad 20 osób Stowarzyszenia Rozwoju Miejscowości Studzianka oraz Centrum Wolontariatu Diecezji Siedleckiej w Białej Podlaskiej walczyła na rzece Zielawie od Jusak Zarzeki do Dokudowa. Wśród dziwnych znalezisk był znak drogowy wrzucony do rzeki.W całej akcji najczęściej w workach lądowały plastiki,puszki i ogrom szklanych butelek. Znajdowano także niestety jak co roku opony samochodowe.
Łącznie zebrano 104 worki co daje około 1,5 tony śmieci.W akcji pomogła Gmina Łomazy przy współpracy z PW Komunalnik Sp. z o.o z Białej Podlaskiej.
