Efektem badań na Meczecisku w Studziance jest raport „Rozpoznanie za pomocą metody georadarowej i geomagnetycznej obszaru zajmowanego przez dawny meczet w Studziance”. Badania ujawniają wyraźne zarysy budynku na głębokości od 0.3m do 0,50m. W analizowanym obszarze można zlokalizować rysy płytko wkopanego muru fundamentowego. W dolnej części konstrukcja budynku opierała się na kamiennych lub ceglanych fundamentach o niewielkiej wysokości. Relikt budynku rozplanowany był na osi NW-SE. Jego szerokość nie przekraczała 12 metrów a długość szacuje się na 10 m. Wnętrze było podzielone przynajmniej na dwa pomieszczenia. Na obszarze poligonu 1 uchwycono pozostałości poszukiwanego meczetu. Struktura jego jest wg raportu dobrze widoczna na twz. profilach GPR. Szerokośc budynku szacuje się na ok. 10 m i miejsce płytkiego funamentowania zewnętrznych ścian nośnych. Uzyskane wyniki będą przydatne do dalszych badań archeologicznych, a w konsekwencji wykorzystane prze pracach rekonstrukcyjnych tatarskiej świątyni lub rewitalizacji terenu.
Prace zostały sfinansowane przez Narodowy Instytut Konserwacji Zabytków w Warszawie w partnerstwie z Gminą Łomazy i Stowarzyszeniem Rozwoju Miejscowości Studzianka.
Tzw. Meczecisko, zlokalizowane w miejscowości Studzianka w gm. Łomazy. Zajmuje szczególne miejsce w historii regionu i lokalnej społeczności. To tutaj do 1915 roku stał meczet – świątynia tatarska. Obiekt oddany do użytku został do użytku blisko sto lat wcześniej w 1817 roku. Świątynia pełniła ważną rolę w życiu tatarskiej społeczności tzw. dżemiatu, która zamieszkiwała te tereny przez ponad 250 lat. Tatarzy sprowadzili się na te ziemie w 1679 r. gdy król Jan III Sobieski nadał tutaj ziemię rotmistrzowi Samuelowi Romanowskiemu oraz jego żonie Reginie z Kieńskich. Krótko po nadaniu wybudowano we wsi meczet i założono cmentarz (mizar), którego duże fragmenty zachowały się do dzisiaj. W sierpniu 1915 r., podczas odwrotu wojsk rosyjskich budowla została spalona przez Kozaków.
W 1921 r. ostatni tatarski duchowny Maciej Bajrulewicz przekazał mieszkańcom plac po meczecie pod budowę szkoły. Miejscowa społeczność w 1928 roku na tym placu ufundowała pomnik na 10-tą rocznicę odzyskania niepodległości. Budynek szkoły został wybudowany dopiero po II wojnie światowej. Placówka funkcjonowała do 2016 roku. W 2018 roku teren wraz z budynkiem po szkole Wójt Gminy Łomazy wraz z Radą przekazali w użyczenie miejscowemu stowarzyszeniu.
Łukasz Węda