Stowarzyszenie Rozwoju Miejscowości Studzianka i Gmina Łomazy we współpracy z Przedsiębiorstwem Wielobranżowym Komunalnik Sp. z o.o. w Białej Podlaskiej zapraszają do udziału w sprzątaniu rzeki Zielawy oraz jej okolicy w ramach ogólnopolskiej akcji Operacja Czysta Rzeka. Tegoroczne wydarzenie jak podają Organizatorzy ma za zadanie „Po raz piąty spotkamy się, żeby posprzątać cenne dla ekosystemu i lokalnych społeczności tereny zielone. Jeśli dobro przyrody i krajobrazu leży Ci na sercu, a widząc śmieci, wołasz o pomstę do nieba, dołącz do nas! Wspólnie możemy zrobić coś dobrego dla świata i nas samych.”. Do akcji przyłącza się stowarzyszenie ze Studzianki z Gminą Łomazy oraz Zespół Placówek Oświatowych w Łomach oraz harcerze. W tym roku będzie ona skupiona na rzekach Zielawa, Żarnica, Lutnia i Grabarka oraz drogach prowadzących do tych akwenów wodnych. Co roku niestety obserwujemy nagromadzenie licznej ilości różnego rodzaju śmieci w korycie rzeki jak i na brzegach. W oparciu o wolontariuszy zamierzamy posprzątać rzeki na obszarze gminy Łomazy zarówno z kajaka jak i pieszo. W tym celu powstał sztab w Studziance, który będzie koordynował całe przedsięwzięcie.
Zachęcamy i zapraszamy do udziału w tej niezwykłej akcji wolontariuszy, którzy mogą zgłaszać się poprzez strone akcji https://system.operacjarzeka.pl/?actionSlug=zielawa2&actionId=668 telefonicznie 501 266 672, emailem stowarzyszeniestudzianka@tlen.pl lub poprzez media społecznościowe do 20 kwietnia 2023r. Można też rejestrować się przez stronę www.operacjarzeka.pl dalej klikając zostań wolontariuszem i wybierając sztab Studzianka. Wolontariusze którzy zgłoszą się w terminie otrzymają pamiątkowe koszulki akcji oraz czeka ich pływanie kajakiem oraz ognisko. Osoby nieletnie powinny posiadać zgodę rodzica lub opiekuna prawnego. Akcja będzie miała miejsce 29 kwietnia 2021 roku. Rozpocznie się przy moście w Studziance w stronę Łomaz o godz. 10:00. Zostanie zakończone zostanie ogniskiem i strzelaniem z łuku na Łysej Górze w Studziance. Całe przedsięwzięcie organizuje wydawca magazynu „Kraina Bugu. Sztab Główny znajduje się w Łosicach. Akcja opiera się o Sztaby Lokalne, które zgłaszają się do akcji na zasadach wolontariatu. Więcej informacji o inicjatywie można znaleźć na stronie https://operacjarzeka.pl
Tadeusz Maziejuk w 2003 roku. Foto „Dziennik Wschodni”.
Zmarł Tadeusz Maziejuk (03.04.1936-01.04.2023)
1 kwietnia 2023 roku w wieku 87 lat odszedł Tadeusz Maziejuk, który przez wiele lat był związany ze Studzianką. Kilkuletni pobyt w Studziance oraz jego zaangażowanie w życie wsi znacznie przyczyniło się do rozwoju Studzianki.
Różaniec odbędzie się 4 kwietnia 2023 roku o godz. 8 w Kaplicy Domu Pogrzebowego „Hades” w Białej Podlaskiej, a następnie wyprowadzenie do kościoła bł. Honorata Koźmińskiego przy ul. Terebelskiej w Białej Podlaskiej o godz. 9. Ciało po mszy zostanie złożone na cmentarzu parafialnym w Białej Podlaskiej.
Oto artykuł który ukazał się w kwartalniku „Echo Studzianki” w 2018 roku pt. „Sportowy duch Tadeusza Maziejuka” nr 1 (35-36) z 14 lipca 2018, s. 24-25
W latach 50-tych XX wieku Studzianka stała się miejscowością aktywną sportowo i turystycznie. W ogromnej mierze stało się tak dzięki Tadeuszowi Maziejukowi – nauczycielowi pracującemu w miejscowej szkole.
W 1956 roku do grona pracowników dydaktycznych szkoły podstawowej w Studziance dołączył Tadeusz Maziejuk z Terebeli. Zbiegiem okoliczności udało mu się odroczyć służbę wojskową w marynarce wojennej i dostać posadę nauczyciela w Studziance. Wcześniej, od 15 sierpnia 1954 roku, był kierownikiem Szkoły Podstawowej w Żukach koło Tucznej. Tadeusz Maziejuk urodził się 3 kwietnia 1936 roku z ojca Stanisława i matki Janiny. Zanim przybył do Studzianki zdobył doświadczenie w działalności Ludowych Związków Sportowych. Od 1953 roku działał w klubie Orły Jagodnica, a od 1954 w klubie Orły Żuki. Po przybyciu do Studzianki stał się motorem powszechnej działalności LZS w Studziance. Dzięki łączności z Związkiem Młodzieży Wiejskiej i Ochotniczą Strażą Pożarną stworzył drużynę żeńskiej piłki siatkowej. W jej skład wchodziły: Helena Kowalewska, Helena Jowik, Leokadia Kowaleńko, Feliksa Niedźwiedź, Kazimiera Chrystowska oraz Jadwiga Dziobek. Drużyna ta po roku treningów została w 1957 roku mistrzem powiatu i województwa LZS. W 1958r. zespół ten uczestniczył w Półfinałowych Mistrzostwach Polski LZS w Dobroszycach na ziemi olsztyńskiej. By drużyna mogła na nich zagrać, Tadeusz Maziejuk najpierw dowiózł ją motocyklem „Junak” do autobusu w Łomazach. Dziewczęta i trener dojechali nim do Białej Podlaskiej. Następnie środkami transportu zabezpieczonymi przez Powiatowy LZS udali się w dalszą drogę. Po pewnym czasie drużynę uzupełniły kolejne, młodsze zawodniczki. Wówczas jedną z najlepszych siatkarek została Helena Kowalewska. Posiadała talent do gry w ataku, szczególnie w zagrywkach „hakiem”. W Studziance zorganizowano miejsce do ćwiczeń. Znajdowało się naprzeciwko szkoły, po drugiej stronie drogi. W tym celu wynajęto hektar piaszczystej ziemi, a następnie urządzono tam dwa boiska piłki siatkowej, 100 metrową bieżnię, skocznię do skoków w dal i wzwyż oraz rzutnię lekkoatletyczną. W soboty, niedziele i święta w godzinach popołudniowych boiska były pełne ludzi. Treningi i zawody oglądały liczne grupy mieszkańców dopingujących dzieci i młodzież. Wielu kibiców próbowało swoich sił w podnoszeniu ciężarków, pchnięciu kulą i grze w siatkówkę. Tadeusza Mazieuka w jego sportowych działaniach wspierały rodziny u których mieszkał: Chwedaczukowie, Niedźwiedziowie, Zieniukowie i Głowaccy. Kibicowały mu także inne familie jak Powszuków, Daniewiczów, Owczaruków, Kobrzyńskich i Wilbików,
Warto wspomnieć, że sam Tadeusz Maziejuk także odnosił sukcesy sportowe. W 1960 pobił rekord Polski w podnoszeniu ciężarka o wadze 17,5 kg, podnosząc go 223 razy. Do 1964 roku uprawiał wyczynowo piłkę siatkową. Szczyt formy osiągnął w 1962 roku, dzięki czemu jako zawodnik Avii Świdnik grał w I lidze. Wraz z drużyną Związku Nauczycielstwa Polskiego z Białej Podlaskiej zdobył tytuł mistrza województwa ZNP i wicemistrza Polski na Mistrzostwach Polski we Wrocławiu. Tadeusz Maziejuk ukończył trzyletnie studium nauczycielskie o kierunku wychowanie fizyczne i obronił pracę dyplomową „Trening siatkarza”. Wraz z drużyną ZNP z Białej Podlaskiej zdobył tytuł mistrza województwa ZNP i wicemistrza Polski na Mistrzostwach Polski we Wrocławiu. Niestety, wskutek wypadku drogowego musiał pożegnać się z karierą sportową. Warto wskazać, że Tadeusz Maziejuk założył Uczniowski Ludowo-Pożarniczy Klub Sportowy Florian w Dubowie. Była to pierwsza tego typu drużyna w Polsce. Wspierał także powstawanie ludowych zrzeszeń w 53 miejscowościach powiatu bialskiego, a także łosickiego i parczewskiego. To właśnie z jego inicjatywy w Studziance w 2001 roku powstał klub Zielawa. Członkowie zrzeszenia w 2007 roku założyli Stowarzyszenie Rozwoju Miejscowości Studzianka. W wywiadzie udzielonym w 25 maja 2003 roku dla „Dziennika Wschodniego” tak mówił o zakładaniu klubów sportowych w małych miejscowościach: Jeżdżę po małych miejscowościach i zachęcam mieszkańców do działania. Pełna integracja środowiska to efekt istnienia Uczniowskich Ludowych Pożarniczych Klubów Sportowych i o to właśnie chodziło założycielowi. W organizację festynów i turniejów angażują się strażacy, młodzież szkolna, rodzice, nauczyciele, proboszczowie. I tak uroczyście każdego roku w maju obchodzone jest święto patrona klubu i jednocześnie Dzień Strażaka. Trener najmocniej związał się jednak z Dubowem, dokąd przybył w 1967 roku. Zajął stanowisko dyrektora miejscowej szkoły. Został również prezesem OSP, którą to funkcję pełnił aż do 2006 roku. Z jego inicjatywy mieszkańcy Dubowa wznieśli Dom Kultury, w którym znajdowała się także remiza strażacka.
Zdobyte przez Maziejuka doświadczenie zaowocowało założeniem po– nad 100 klubów. Ponadto w latach 1974-77 pełnił funkcję naczelnika gminy Łomazy. W międzyczasie skończył 5-letnie zaoczne studia w warszawskiej Akademii wychowania fizycznego. Był inicjatorem budowy szkoły w Łomazach. Wybudowana została wedle jego indywidualnego projektu. Był też jednym z założycieli klubu sportowego Niwa Łomazy. Zmobilizował strażaków i mieszkańców do wzniesienia hali sportowej oraz stadionu. Opiekował się także miejscowym kirkutem. Działał w Radzie Powiatowej LZS w Białej Podlaskiej, której został honorowym przewodniczącym oraz pełnił w Burwinie i Dubowie funkcję wiceprzewodniczącego Rady Wojewódzkiej Zrzeszenia LZS w Lublinie. Ponadto pracował jako nauczyciel w Dobratyczach. Tadeusz Maziejuk za swoją działalność był wielokrotnie nagradzany. W liczącej około 30 odznaczeń kolekcji znajduje się Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi, Złoty Znak Związku OSP. Zasiada w prezydium i był skarbnikiem wojewódzkiego ZLZS. Tadeusz Maziejuk z żoną Haliną dochował się pięciorga dzieci. Mieszkał do końca swoich dni w Białej Podlaskiej.
Bibliografia 1. H. Maziejuk, Słowa jak skiby… Wspomnienia tom II Jagodnica 2010. 2. T. Maziejuk, C. Maziejuk, Ludowa Kultura Fizyczna Sport i turystyka w powiecie bialskim, Biała Podlaska 2015. 3. Relacja ustna Tadeusza Maziejuka spisana w dniu 23.02.2018r. w zbiorach Łukasza Wędy.
