Kategorie
Bez kategorii

Mieszkaniec Studzianki w portrecie obywatele PRO

Łukasz Węda działa na rzecz społeczności lokalnej, wspiera młodzież w rozwijaniu jej talentów, organizuje wiele przedsięwzięć i projektów społeczno-kulturalnych w regionie. Stara się promować wszelkie oddolne inicjatywy……więcej https://obywatelepro.pl/lukasz-weda/

Kategorie
Bez kategorii

Remont drogi na mizar

Z inicjatywy Rady Sołeckiej przy wsparciu Gminy Łomazy z funduszu sołeckiego poprawiony został dojazd na cmentarz tatarski. Doły zostały zasypane piachem i zrównane. Ponadto radni sołeccy pomogli rozepchać piach i go rozplantować.

Kategorie
Bez kategorii

Rocznica przekazania placu

100 lat minęło. Dokładnie wiek temu 21 listopada 1921 roku ostatni duchowni parafii tatarskiej w Studziance Maciej Bajrulewicz przekazał plac po spalonym w 1915 roku meczecie pod budowę szkoły.


Placówka powstała dopiero w początkach lat 50-tych XX wieku. Szkoły nie ma od 2016 roku. W budynku zaś którym opiekuj się stowarzyszenie jest stała wystawa poświęcona społeczności tatarskiej. Miejsce to zwane meczeciskiem jest trwale przechowywane w pamięci mieszkańców regionu. Tutaj znajduje się tablica informacyjna poświęcona temu miejscu, pomnik w 10tą rocznice odzyskania niepodległości z 1928 roku.

Pomnik w Studziance na meczecisku postawiony w 10-tą rocznicę odzyskania niepodległości. Fot. ze zbiorów Henryka kożuchowskiego ze Zgorzelca

Jak dotąd dokument przekazania placu jest ostatnim o jakim wiemy podpisanym przez ostatniego studziańskiego mułłę. Wg zeznań jego żony duchowny zmarł jeszcze tego samego 1921 roku. Jak dotąd nie udało odnaleźć poświadczenia tego faktu w dokumentach. Akt darowizny znajduje się w Studziance w rękach prywatnych.
Fot. ze zbiorów Henryka Kożuchowskiego, Miejskiej Biblioteki Publicznej w Białej Podlaskiej i Łukasza Wędy

Kategorie
Bez kategorii

1 i 11 listopada -pamiętamy

Nagrobki Bekira i Elżbiety Bielaków na mizarze w Studziance.

W miejscach pamięci w Studziance zapłonęły znicze: cmentarz tatarski (mizar), meczecisko (pomnik z 1928 i tablica pamięci poległych),

Szenejki (miejsce mordu z 1942)

oraz Głuch (symboliczny pomnik, tych którzy zginęli w bitwie z czasów konfederacji barskiej 1769)

. Pamiętają nie tylko miejscowi. Sporo osób spoza regionu odwiedziło przede wszystkim cmentarz tatarski.