Nazwiska Miczko
Na przestrzeni lat w Studziance zamieszkiwały liczne rodziny, które łączyły się więzami pokrewieństwa. Tak jest w przypadku rodzin Panasiuków i Miczków, których pochodzenie w linii męskiej prezentujemy poniżej.
Stanisław Miczko, kawaler lat 29, zamieszkały w Studziance, syn zmarłego Jana i Katarzyny z Moczulskich, zawarł związek małżeński 11 lutego 1919 roku w Łomazach z Wiktorią Głowacką, panną mającą 22 lata, urodzoną i zamieszkałą w Studziance przy ojcu na gospodarstwie. Panna młoda była córką żyjącego Tomasza i zmarłej Petroneli z Kuźniarskich. Świadkami na tym ślubie byli Bronisław Głowacki (lat 26) i Szymon Kuźniarski (lat 30), gospodarze – pierwszy ze Studzianki, drugi z Łomaz. Ślub poprzedziły trzy zapowiedzi w miejscowym kościele parafialnym, ogłaszane w nie-dzielę 26 stycznia, 2 i 9 lutego. Nowo-żeńcy oświadczyli, że nie zawierali żadnej umowy ślubnej. Małżeństwo po-błogosławił ksiądz Antoni Śliwiński. Teofila Miczko urodziła się 20 grudnia 1922 roku z rodziców Stanisława (lat 32) i Wiktorii Głowackiej (lat 25). Potwierdzenie narodzin dziecka złożyli Gabriel Głowacki – student z Łomaz, zamieszkały w Warszawie, oraz drugi świadek i jednocześnie chrzestny Antoni Bańkowski, rolnik ze Studzianki, wraz z chrzestną Stanisławą Chotkowską. Teofila Miczko wyszła za mąż za Franciszka Cydejko w 1943 roku. Owocem ich małżeństwa jest Józef Cydejko – zakonnik franciszkański i misjonarz, który pracował w Peru i Kolumbii w latach 90. XX wieku.
Ojciec Stanisława Miczko, Jan, syn Stefana i Agaty z Jurkowskich, 12/25 lutego 1893 roku ożenił się z Katarzyną Moczulską, córką Piotra i Anny z Arseniuków. Z tego małżeństwa pochodziło liczne potomstwo: 22 września/4 paź-dziernika 1883 roku urodziła się Rozalia Miczko, 2/14 listopada 1886 roku – Marianna Miczko, 5/17 października 1889 roku – Stanisław Miczko, 5/17 sierpnia 1892 roku Kolejny zapis dotyczy Marceli Miczko z 9/22 marca 1906 roku, córki Jana (lat 45) i Katarzyny z Moczulskich, która później wyszła za mąż za Władysława Szenejko. 2/14 grudnia 1883 roku odnotowano narodziny Piotra Mic-zko, syna Jana (lat 45) i Katarzyny z Mo-czulskich. Ostatnia była córka Anna, urodzona w 1920 roku, zmarła 8 maja
2002 roku. Stefan Miczko (10.08.1829–1889), pisany także jako Mitczyk, ożenił się z osiemnastoletnią Anną Jurkowską w 1850 roku w obrządku greckokatolickim w świątyni w Ło-mazach. Mieli dzieci: Michała (ur. 18.09.1853), Leona (1860–1892), Jana (1861, zmarł 11/24 maja 1911) oraz córkę Mariannę (ur. 1860), po mężu Bielecką. Rodzicami Stefana byli Jan i Marianna z Leszczyńskich, którzy pobrali się w obrządku unickim w 1819 roku. Mieli liczne potomstwo: Annę (później Szudejko, ur. 31 lipca 1820), Justynę (21 października 1822–20 sierpnia 1826), Katarzynę (po mężu Jaroszewicz, ur. 2 lutego 1827r.) i Mariannę (5 kwietnia 1833–28 września 1836). Synami Jana i Marianny byli Jakub (1 kwietnia 1828r. – 6 stycznia 1828) i Stefan.
Kolejnym przodkiem w linii męskiej był Jan Miczko, zapisany w aktach jako mieszczanin, urodzony w 1793 roku, rolnik, syn Dionizego i Teodory – byłych mieszczan. Jan Miczko zmarł 8 lutego 1833 roku mając 34 lata, pozostawiając owdowiałą Mariannę z Leszczyńskich. Zagłębiając się dalej w rodowód rodziny Miczków, docieramy do Dionizego. Dio-nizy Miczko przyszedł na świat około 1757 roku. Ożenił się z Teodorą Kli-mowicz (1769 – 2 kwietnia 1835), z któ-rą miał córkę Ksenię Kuczyńską (po mę-żu), zmarłą dnia 3 marca 1853 roku. Dionizy odszedł 20 kwietnia 1813 roku w wieku 56 lat w Łomazach w domu pod numerem 69.
Fragment aktu zgonu Dionizego Miczko (Mitczyka) z 1813 roku. Dokument ze zbiorów Archiwum Państwowego w Lublinie, Akta stanu cywilnego Parafii Greckokatolickiej w Łomazach, sygn. akt 35/2088/0/1/5, s. 14.
Łukasz Węda