Nazwiska ze Studzianki 11 (Bojarczuk)
Nazwiska Bojarczuk można doszukiwać się od słowa Bojar, czyli szlachcic z terenu Rusi i Litwy. Pochodzenie familii wywodzić może się ze słów Bojarek lub Bojar. W funkcji patronimicznej (odojcowskiej) wskazywało to na syna Bojarka lub Bojara
W historii Studzianki wśród znanych postaci przejawiają artyści, pedagodzy, żołnierze, a także ludzie nauki. Rodzina Bojarczuków ze Studzianki to trzej bracia, zawodowi strażacy Sebastian, Konrad i Paweł, synowie Teresy i Wiesława. Stanowią oni obecnie o sile i fu-nkcjonalności Ochotniczej Straży Pożarnej w Studziance. Ich dziadek Hipolit Bojarczuk syn Piotra
i Heleny Kowalewskiej urodził się 29 lipca 1933 roku. Był znanym w okolicy cieślą. Miał braci: Mieczysława (elektromonter urodzony 19 lutego 1937 roku w Studziance) i Józefa. Tenże Józef Bojarczuk (1941-2020) był synem Michaliny z Kowalewskich i Piotra Bojarczuka. Należy zaznaczyć, że Józef był synem z drugiego małżeństwa Piotra. Piotr Bojarczuk syn Pawła oraz Eudoksji Kulawiec pojawił się na świecie 13 października 1906 roku. Po odbyciu służby wojskowej ożenił się 5 października 1932 roku w Łomazach panną ze Studzianki mieszkającą wówczas przy rodzicach na rolnictwie córką Hipolita i Konstancji Sacewiczów Heleną mającą lat dziewiętnaście. Zmarł 17 października w 1985 roku. Józef Bojarczuk dosłużył się w Wojsku Polskim stopnia podpułkownika. Ukończył Wojskową Akademię Techniczną w Warszawie. Pracował w Ośrodku Badań Uzbrojenia w Stalowej Woli. Wymyślał i konstruował ciężki sprzęt bojowy. Więcej o Józefie Bojarczuku opu-blikujemy już wkrótce w przygotowywanym biogramie.
Warto zaznaczyć, że prapradziadek wspomnianych strażaków Paweł Bojarczuk urodził się w 1865 roku jako syn Szymona i Ewy z Daniewiczów Po raz pierwszy ożenił się 8/20 maja 1894 roku z Anną z Wetoszków córką Pawła i Agaty. Z tego związku miał córkę Mariannę, synów Jana i Józefa. Następnie ożenił się powtórnie z Ewą z Kulawców. Z tego małżeństwa do-czekał się córki Karoliny w 1909 roku. Rodzeństwo Pawła Bojarczuka to Helena, która wyszła za Piotra Powszuka, Marianna, która poślubiła Eliasza Zieniuka. Paweł Bojarczuk zmarł 25 kwietnia 1913 roku w wieku 48 lat. Ojciec Pawła Symeon wżenił się do Studzianki. Zawarł związek małżeński w obrządku unickim w mieście Łomazy 27 maja 1849 roku z Ewą z Daniewiczów córką Maksyma i Katarzyny Kaczanowicz.
W akcie ślubu czytamy, że za-warto małżeństwo, między Symeonem Bojarczukiem młodzianem włościaninem w Bokince urodzonym i zamieszkałym synem Korciuka i Barbary Petraszuków. Paweł w chwili wyboru towarzyszki życia miał 19 lat
a jego partnerka 16. Zatem wiemy, że Bojarczuk przyszedł do Studzianki w połowie XIX wieku z Bokinki. Symeon Bojarczuk urodził się 13 lutego 1830 roku. Został ochrzczony w świątyni w Choroszczynce.
Korciuk Bojarczuk rolnik i gospodarz w Bokince zamieszkały zaś przyszedł na świat w 1804 jako syn Łukasza i Chafii z Miedźwiedziów (Niedźwiedziów). Z zachowanych dokumentów wiemy, że po śmierci pierwszej żony powtórnie ożenił się w wie-ku 23 lat. Miało to miejsce 18 lutego 1827 roku. Jego wybranką została Barbara z Petraszuków mająca lat 16. Korciuk Bojarczuk miał też braci. Starszy z nich Onzym urodził w 1787 roku. Michał przyszedł na świat w 1801 roku. Obaj bracia byli świadkami na ślubie Korciuka. Kolejny z braci Konstanty młodszy o rok od Korciuka ożenił się w 1823 roku z Ahafią Koblewską. Siostra Korciuka – Tekla Bojarczuk urodzona w 1802 roku wyszła za Maksyma Bebko w 1824 roku.
Zatem Łukasz Bojarczuk jest 5x pradziadkiem Naszych dzielnych strażaków. Dalsze poszukiwania w źródłach archi-walnych przyczynią się do odszukania kolejnych przodków rodziny Bojarczuków.
Łukasz Węda
Opracowano na podstawie ksiąg metrykalnych
i hipotecznych.